The Relationship between Core Competency Readiness, Development Needs and Development Approaches of Aviation Personnel at Suvarnabhumi Airport
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to 1) examine the readiness in terms of core competencies among aviation personnel, 2) investigate their development needs, 3) explore approaches for personnel development, and 4) study the relationship among core competency readiness (knowledge, skills, and attributes), development needs (training, education, and development), and approaches to personnel development. A quantitative research methodology was employed. Data were collected using questionnaires from 303 aviation personnel at Suvarnabhumi Airport. Statistical tools used for data analysis included mean, percentage, frequency distribution, and correlation coefficient.
The research findings revealed that 1) the overall level of readiness in core competencies was high, with the highest aspect being personal attributes, followed by skills and knowledge; 2) the overall level of development needs was high, with the highest being development, followed by training and education 3) the overall level of development approaches was high, emphasizing development needs, training, and education; and 4) there were positive correlations between personnel development approaches and both development needs and core competency readiness, with statistical significance at the 0.05 level (Sig. = 0.000). The study recommends that organizations support the development of aviation personnel in ways that enhance value creation for service users and foster unique, hard-to-imitate competencies. Emphasis should be placed on training and educational programs that promote versatile, sustainable development. The findings indicate that aviation personnel at Suvarnabhumi Airport demonstrate high competency readiness, particularly in personal attributes, along with a strong desire for self-development.
Article Details
References
กษิดิศ เทพวัลย์ และวรินทร บุญยิ่ง. (2567). แบบสมรรถนะการทำงานแบบไฮบริดสำหรับบุคลากรมหาวิทยาลัย
สายสนับสนุน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 18(2), 739-758.
ชยุต ธีระประภา, เนตร์ศิริ เรืองอริยภักดิ์, กนกวรรณ จั่นจีน และสุวิมล มะลิวัลย์. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะการสื่อสารภาษาอังกฤษในงานของพนักงานบริการภาคพื้นสนามบินสุวรรณภูมิ ต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน. วารสารศรีวนาลัยวิจัย. สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 14(2), 249-262.
ณรงค์ โพธิ์พฤกษานันท์ และปุริปุญญวิทย์ ธนนาถเชาวรินทร์. (2562). ศึกษาความต้องการการฝึกอบรมระยะสั้นของประชาชนทั่วไปและกลุ่มผู้ประกอบการม, [รายงานวิจัย]. คณะศิลปะศาสตร์, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2567, จาก https://repository.rmutp.ac.th/bitstream/handle/123456789/ 3438/LARTS_63_05.pdf?sequence=1&isAllowed=y
ตระกูล จิตวัฒนากร. (2565). แนวทางในการพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรของสายการบินในประเทศไทย. วารสารวิจัยวิชาการ, 5(3), 83-92.
เนตร์ศิริ เรืองอริภักดิ์, ปุณณ์ชิสา สีตองอ่อน, หรรษมน บัวลม, กุลณัฐน์ กลิ่นมาลัย, วิมลรัตน์ ธันวาเทียม, สุภาวิดา วิเชียรกรอ, ชิดชนก ฮวบกระโทก, และศุภกร แก้วธนะสิน. (2566). สมรรถนะและคุณภาพการให้บริการที่มีความสัมพันธ์ต่อภาพลักษณ์ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 18(66), 11-21.
สิริวดี ชูเชิด. (2564). การพัฒนาสมรรถนะบุคลากรในการปฏิบัติงานให้มีประสิทธิภาพ. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 12(1), 223-238.
อุไรวรรณ หงส์ทอง. (2567). ความต้องการพัฒนาศักยภาพของบุคลกรสายสนับสนุนวิชาการคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, [รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์]. คณะวิศวกรรมศาสตร์, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2567, จาก http://www.repository.rmutt.ac.th/ xmlui/handle/123456789/4519
องค์การบริหารส่วนตำบลหนองปลิง. (2567). สมรรถนะ (Competency). สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2567, จาก https://www.np.go.th/index/add_file/gPzHycYMon42007.pdf
AOTcs. (2024). Human resource development. Retrieved June 20, 2024, from https://corporatestrategy.airportthai.co.th/sd/social/humancapital/
Bartlett, J., Kotrlik, J., & Higgins, C. (2001). Organizational research: Determining appropriate sample size survey research. Information Technology Learning and Performance Journal, 19, 43-51.
Boyatzis, R. E. (1982). The competent manager: A model for effective performance. John Wiley & Sons.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2014). Multivariate data analysis (7th ed.). Pearson Education.
Hamel, G., & Prahalad, C. K. (1994). Competing for the future. Harvard Business Review, 72, 122-128.
Israel, G. D. (1992). Determining sample size. Gainesville, FL: University of Florida, Institute of Food and Agricultural Sciences (IFAS), Program Evaluation and Organizational Development.
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice-Hall.
Limphothong, S., & Pitiruek, K. (2025). Enhancing Productivity and Reducing Handling Cost through Standard Time and Motion Study: A Case Study of a Warehouse Service Business.
The Journal of Industrial Technology, 21(2), 196–212.
McClelland, D. C. (1961). The achieving society. Van Nostrand.
McLagan, P. A. (1989). Models for HRD practice. American Society for Training and Development.
Nadler, L. (1970). Developing human resources. Gulf Publishing Company.
Prahalad, C. K., & Hamel, G. (1990). The core competence of the corporation. Harvard Business Review, 68(3), 79-91.
Spencer, L. M., & Spencer, S. M. (1993). Competence at work: Models for superior performance. John Wiley & Sons.
Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis (2nd ed.). New York, NY: Harper and Row.
