แนวคิดการจัดการเรียนรู้วิชาดนตรีกับการบูรณาการวิชาต่างๆ โดยใช้เพลงภูเก็ตเป็นฐาน
คำสำคัญ:
เพลงภูเก็ต, การบูรณาการแบบองค์รวม, แนวคิดการจัดการเรียนรู้วิชาดนตรีบทคัดย่อ
การศึกษาในปัจจุบัน เป็นการศึกษาที่เน้นการผสมผสานความรู้ เนื้อหาสาระต่าง ๆ สามารถเรียนรู้ผ่านกระบวนการที่สัมพันธ์กัน ในบทความที่นำเสนอนี้ “ต้นทาง”ของเนื้อหา เริ่มต้นจาก “เพลง” แล้วเชื่อมโยงไปสู่การเรียนรู้สาระเนื้อหาในศาสตร์อื่นๆ ซึ่งจะช่วยให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ที่ลึกซึ้งในลักษณะบูรณาการแบบองค์รวม (Holistic) แนวคิดกระบวนการในการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการกับเพลงภูเก็ตนั้น ได้วางเป้าหมายต้องการให้ผู้ศึกษาได้นำสาระความรู้ในวิชาหรือศาสตร์ต่างๆที่ปรากฏในเพลงเชื่อมโยงกันภายใต้เรื่องเดียวกัน และใช้บทเพลงเป็นตัวกำหนดหัวข้อและเนื้อหาต่างๆ ทั้งนี้เริ่มต้นจาก 1. เลือกบทเพลงที่สนใจในการศึกษา 2. ศึกษาวิเคราะห์ตามศาสตร์ของดนตรี 3. ศึกษาวิเคราะห์ตามศาสตร์และความรู้ในวิชาที่เกี่ยวข้อง โดยให้มีความสัมพันธ์และเชื่อมโยงกับมาตรการเรียนรู้และตัวชี้วัดที่เกี่ยวข้องในแต่ละสาระการเรียนรู้นั้น ๆ 4. วิเคราะห์เนื้อหา เพื่อกำหนดกิจกรรม เช่นการออกแบบการเรียนรู้แบบบูรณาการ การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนแบบบูรณาการระหว่างวิชา เป็นการกำหนดรูปแบบการจัดกิจกรรมหรือโครงการต่าง ๆ ที่ต้องการให้ผู้เรียนศึกษาและปฏิบัติ และการประเมินผล
เอกสารอ้างอิง
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.). (2554). ทรัพยากรการท่องเที่ยวไทย ชุดภาคใต้ ภูเก็ต. ฝ่ายส่งเสริมสินค้าการท่องเที่ยว การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
กวี วรกวิน. (2547). แผนที่ความรู้ท้องถิ่นไทยภาคใต้. กรุงเทพฯ. บริษัทพัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว.) จำกัด.
กุศล เอี่ยมอรุณ. (2535). หนังสือเพื่อความเข้าใจในแผ่นดินภูเก็ต . กรุงเทพฯ. สำนักพิมพ์สารคดี.
คณะกรรมการฝ่ายประมวลเอกสารและจดหมายเหตุ ในคณะกรรมการอำนวยการจัดงานเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. (2545). วัฒนธรรม พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญาจังหวัดภูเก็ต. กรมศิลปากร กระทรวงศึกษาธิการ และกระทรวงมหาดไทย พิมพ์เผยแพร่.
ถนอม พูนวงศ์. (2556). ประวัติศาสตร์เมืองภูเก็ต. กรุงเทพฯ. โอเดียนสโตร์.
ปาริชาต เรืองวิเศษ ในกุศล เอี่ยมอรุณ. (2535) บทความเรื่อง กว่าจะเป็นไข่มุกแห่งอันดามัน หนังสือเพื่อความเข้าใจในแผ่นดินภูเก็ต . กรุงเทพฯ. สำนักพิมพ์สารคดี.
ฤดี ภูมิภูถาวร. (2550). ภูเก็ต. บริษัทภูเก็ตบูลเลทิน จำกัด.
สุดารา สุวฉายา (บรรณาธิการ). (2543). คฤหาสน์และตึกเก่า ภาพสะท้อนนานาอารยธรรมบนเกาะภูเก็ต. ภูเก็ต. สำนักพิมพ์สารคดี.
สิริพัชร์ เจษฎาวิโรจน์. (2546). การจัดการเรียนการสอนแบบบูรณาการ . กรุงเทพฯ. บุ้คพอยท์.
ฮันส์ เอทเลฟ คัมมัยเยอร์ และพรใจ ศิริรัตน์ ในกุศล เอี่ยมอรุณ. (2535). บทความเรื่อง ตึกเก่ากลางเมืองภูเก็ต. ภูเก็ต. สำนักพิมพ์สารคดี.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.