Social Media with Political Participation of Thai Citizen
DOI:
https://doi.org/10.14456/jcct.2023.5Keywords:
Social Media, Participation, Political, CitizenAbstract
This academic article aims to study the meaning, significance, benefits, and forms of political participation of the people both in the normal manner and online today. It aims to demonstrate the influence of social media on political participation of the people resulting from the advancement of communication through information technology that has changed according to the era. It provides the public with channels for political participation, awareness and desire to participate in political participation. And the government sector has developed a form of participation using online channels as well. The channels such as Website, Blog, Facebook, Twitter, and TikTok. Although online media makes people, politicians, and government. They can communicate with each other easily and quickly which also results in more people participating in politics. However, people should consume media with discretion. There is an analysis of news and forwarding accurate information. In order to benefit and reduce conflicts that may occur in society.
Downloads
References
1. กฤชณัท แสนทวี. เครือข่ายสังคมออนไลน์: มุมมองใหม่ของพื้นที่สาธารณะ และภาคประชาสังคม. วารสารนักบริหาร. 2557;2(2):19-35.
2. เจมส์ แอล เครย์ตัน แปลโดย วันชัย วัฒนคัพท์, ถวิลวดี บุรีกุล, เมธิศา พงษ์ศักดิ์ศรี. คู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชน : การตัดสินใจที่ดีกว่าโดยให้ชุมชนมีส่วนร่วม. ขอนแก่น: ศิริภัณฑ์ ออฟเซ็ท. 2552.
3. อาณัติ นิลขาว. การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์. 2560;3(2):40-48.
4. พระณัฐวุฒิ พันทะลี, พระครูสังฆรักษ์ ทวี อภโย, พระครูวินัยธรวรชัด ปยุตฺโต, ชนาธิป ศรีโท. การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนผ่านสื่อสังคมออนไลน์. วารสารการจัดการและพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 2565;2(1):83-93.
5. กีฬาบอล กอนแสง. สังคมออนไลน์กับการสร้างพื้นที่ประชาธิปไตย: กรณีศึกษา กลุ่มนักศึกษาระดับปริญญาโท คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 2564;15(3):190-203.
6. ภัชภิชา ฤกษ์สิรินุกูล. TikTok ตั้งรับการเลือกตั้งในไทย ใช้ GPPPA คุมแอคเคานต์การเมือง. [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2566]. สืบค้นจาก: https://www.thaipr.net/business/3338980.
7. ผู้จัดการออนไลน์. TikTok พร้อมทำงานร่วม กกต. เปิดศูนย์ข้อมูลเลือกตั้งบนแพลตฟอร์ม. [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2566]. สืบค้นจาก: https://mgronline.com/cyberbiz/detail/9660000018276.
8. ชัชฎา อัครศรีวร, นากาโอคะ, กฤชณัท แสนทวี. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการรู้เท่าทันข้อมูลและสื่อดิจิทัลของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 2562;7(1):55-62.
9. พิชิต วิจิตรบุญยรักษ์. สื่อสังคมออนไลน์สื่อแห่งอนาคต. วารสารนักบริหาร. 2554;31(4):99-103.
10. ธนะวัฒน์ วรรณประภา. สื่อสังคมออนไลน์กับการศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 2560;11(1):7-20.
11. การ์ตูน ธนพร. สรุปสถิติ Digital และ Social Media จาก We Are Social ที่นักการตลาดทุกคนต้องรู้ อัปเดตปี 2023. [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2566]. สืบค้นจาก:https://thegrowthmaster.com/trends/digital-trend-statistic-2023
12. สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง. สาระน่ารู้เกี่ยวกับรัฐธรรมนูญ ชุดการมีส่วนร่วมและการตรวจสอบการเลือกตั้ง. [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2566]. สืบค้นจาก: https:/www.ect. go.th/lamphun/ewt_dl_link.php?nid=488.
13. สำนักเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. 2562
14. สุดารัตน์ สุดสมบูรณ์, อนุวัฒน์ ปานอ่อน, เดชชาติ ตรีทรัพย์, พงศ์พันธ์ รัตนมุสิก. การมีส่วนร่วมทางการเมืองของคนรุ่นใหม่ในระบอบประชาธิปไตย. [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2566]. สืบค้นจาก: https://www.stou.ac.th/thai/grad_stdy/Masters/ฝสส/research/Proceedings_2563/FullPaper/SS/Oral/O-SS 003 นางสาวสุดารัตน์ สุดสมบูรณ์.pdf
15. จุฑารัตน์ ชมพันธุ์. การวิเคราะห์หลัก “การมีส่วนร่วมของประชาชน” ใน “The Public Participation Handbook: Making Better Decisions through Citizen Involvement” ในบริบทประเทศไทย. วารสารการจัดการสิ่งแวดล้อม. 2555;8(1):123-141.
16. อุมาภรณ์ บุพไชย. การพัฒนาสู่เมืองอัจฉริยะ: บทบาทของสื่อออนไลน์ในการประสานการมีส่วนร่วมในงานผังเมือง. Veridian E-Journal. 2561;11(2):3113-3128.
17. กมลวรรณ โลห์สิวานนท์. ก้าวข้ามให้พ้น ... พลวัตของสื่อ. วารสารนิเทศศาสตร์ธุรกิบัณฑิตย์. 2555;6(2):11-42.
18. นันทวิช เหล่าวิชยา. สื่อออนไลน์กับอำนาจทางการเมือง. วารสารนักบริหาร. 2554;31(2):198-204.
19. อุดม ไพรเกษตร และ ปิยากร หวังมหาพร. การมีส่วนร่วมของประชาชนผ่านทางสื่อสังคมเฟสบุ๊คของหน่วยงานภาครัฐไทย. วารสารการเมืองการปกครอง. 2560;7(1):39-59.
20. สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. แผนการปฏิรูปประเทศด้านการ เมือง. [อินเทอร์เน็ต]. [สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2566]. สืบค้นจาก: http://nscr.nesdc.go.th/wp-content/uploads/2021/05/01-ด้านการเมือง.pdf.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2023 Journal of Computer and Creative Technology
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
