องค์ประกอบการรำเพลงชาตรีในการแสดงละครรำของกรมศิลปากร
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษารูปแบบ และองค์ประกอบการรำเพลงชาตรีใน การแสดงละครรำ เรื่อง มโนห์รา และเรื่อง รถเสน ของกรมศิลปากร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์และแบบสังเกต โดยแบ่งผู้ให้ข้อมูลออกเป็น 4 กลุ่ม คือ กลุ่มผู้เชี่ยวชาญ กลุ่มผู้แสดง กลุ่มนักดนตรี และกลุ่มศิลปินละครชาตรี ผลการวิจัยพบว่า การแสดงละครรำ เรื่อง มโนห์รา และเรื่อง รถเสน รูปแบบและองค์ประกอบของการแสดงเป็นการผสมผสานระหว่าง ละครชาตรีกับละครนอกเข้าไว้ด้วยกัน ด้านผู้แสดงเลียนแบบอย่างละครนอกที่มีผู้แสดงได้ หลายคนไม่จำกัดจำนวน รูปแบบการแสดงเริ่มด้วยรัวกลองชาตรี จากนั้นลงเพลงวาจับเข้า เนื้อเรื่องแสดง ด้านดนตรีใช้บรรเลงประกอบการแสดงเป็นการผสมผสานระหว่างเครื่องดนตรี ของละครชาตรีกับวงดนตรีของละครนอก ผู้แสดงพูดบทเจรจาเอง แต่มีฝ่ายคีตศิลป์ขับร้องเพลงให้ ด้านสถานที่แสดง จัดแสดงครั้งแรก ณ โรงละคร มีการใช้ฉากประกอบแบบเสมือนจริง ต่อมาภายหลังมีจัดแสดงในสถานที่อื่นที่ไม่ใช่โรงละครตามสถานการณ์ ด้านเครื่องแต่งกาย ตัวเอกทั้งฝ่ายพระและนางแต่งกายยืนเครื่องอย่างละครนอก และสวมใส่เทริดอย่างละครชาตรี ด้านท่ารำประกอบเพลงชาตรีมี 2 ลักษณะ คือ 1) การทำบททั่วไปหรือการตีบท และ 2) ท่ารำเฉพาะหรือที่เรียกว่า “รำซัดท่า”
Article Details
References
กรมศิลปากร. (2498). บทละคอน เรื่อง มโนห์รา. (ม.ป.ท.): กรมศิลปากร.
______. (2500). บทละคอน เรื่อง รถเสน. (ม.ป.ท.): กรมศิลปากร.
พัชรินทร์ จันทรัดทัต. (2552). บทบาทและลีลาท่ารำนางเมรีในละครนอก เรื่องรถเสน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ.
พัชรินทร์ สันติอัชวรรณ. (2551). หลักการแสดงของนางมโนห์ราในละครชาตรี เรื่อง มโนห์รา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ.
ฤทธิรงค์ จิวากานนท์. (2546). ภาพบนเวที. ใน นพมาส แววหงส์. ปริทัศน์ศิลปะการละครกรุงเทพฯ: ภาควิชาศิลปะการละคร คณะอักษรศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2547). หลักการแสดงนาฏยศิลป์ปริทรรศน์.กรุงเทพฯ:สํานักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุนนาค ทรรทรานนท์. สัมภาษณ์. 3 ธันวาคม 2563.
รัจนา พวงประยงค์. สัมภาษณ์. 3 ตุลาคม 2566.
อักษราวดี ปัทมสันติวงศ์. (2557). การสร้างสรรค์การแสดง ชุด รำซัดชาตรีร่วมสมัย. การวิจัยจากงบประมาณกองทุนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.