Situations, Needs and Developing Guidelines for Internal Mentoring -Supervision in New Normal for School Under Buengkan Primary Educational Service Area Office

Main Article Content

Sudarat Khakhanmaree
Jaruwan Kheawnamchum
Akkharawat Buppataweesak

Abstract

This research aims to 1) study the current and desired state of internal mentoring supervision in the new normal for educational institutions, 2) assess the needs for internal mentoring supervision in the new normal for educational institutions, and 3) develop guidelines
 for improving internal mentoring supervision in the new normal for educational institutions.
The sample group consists of 338 educational administrators and teachers from schools under Bueng Kan Primary Educational Service Area Office for the 2022 academic year, selected
by stratified random sampling. The research instruments included four sets: 1) a questionnaire
on the current state, with a reliability of .98, 2) a questionnaire on the desired state,
with a reliability of .98, 3) a structured interview form, with a content validity index of 1.00,
and 4) an assessment form for the appropriateness and feasibility of the guidelines for developing internal mentoring supervision in the new normal, with a content validity index of 1.00.
The statistics used include percentage, mean, standard deviation, and the modified priority needs index.


The research findings indicate that: 1) the current state of internal mentoring supervision in the new normal for educational institutions is at a high level overall, while the desired state
is at the highest level overall; 2) the needs are higher than the overall value, including aspects
of supervision implementation and evaluation; 3) the guidelines for developing internal mentoring supervision in educational institutions in all four areas are as follows: 1) Preparation for supervision: educational institutions should prepare in advance, create understanding, and develop diverse supervision media and tools; 2) Implementation of supervision: educational institutions should have a clear manual for use; 3) Follow-up on supervision results: educational institutions should hold meetings to discuss the supervision process steps; 4) Evaluation of supervision results: educational institutions should inform the supervisees of the evaluation results to provide recommendations or guidelines for further work improvement.

Article Details

Section
Articles
Author Biographies

Sudarat Khakhanmaree

Educational Administration and Development Program,

Faculty of Education Nakhon Phanom University

Jaruwan Kheawnamchum

Educational Administration and Development Program,

Faculty of Education Nakhon Phanom University

Akkharawat Buppataweesak

Educational Administration and Development Program,

Faculty of Education Nakhon Phanom University

References

กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา สพป.สตูล. (2562). การนิเทศภายในโรงเรียน. สตูล: กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา สพป.สตูล .

จริยาภรณ์ เรืองเสน. (2563). แนวทางพัฒนากระบวนการนิเทศภายในสถานศึกษาของโรงเรียนขยายโอกาส สังกัด

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 2. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญา

มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.

จุฬารักษ์ โคตรจักร์. (2562). กระบวนการนิเทศการศึกษาในโรงเรียนภัทรญาณวิทยา สังกัดสำนักงานพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 9. นครปฐม: สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ญาณี ญาณะโส. (2562). บทบาทการนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดจันทบุรี ระยองและ

ตราด. วิทยานิพนธ์ ค.ม.(การบริหารการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

ณัฐพงษ์ ตุ้ยกุลนา . (2559). การพัฒนาระบบการนิเทศแบบพี่เลี้ยงในสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 33. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เทื้อน ทองแก้ว. (2563). การออกแบบการศึกษาในชีวิตวิถีใหม่: ผลกระทบจากการแพร่ระบาด COVID-19. คุรุสภาวิทยาจารย์ JOURNAL OF TEACHER PROFESSIONAL DEVELOPMENT, 12), 1-10.

พีรยา ทรัพย์หล่ำ. (2562). แนวทางการดำเนินงานนิเทศภายในโรงเรียนของโรงเรียนขนาดเล็กในจังหวัด

นครสวรรค์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 42. วิทยานิพนธ์ ปริญญาดุษฎี

บัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

เพิ่มพูน ร่มศรี. (2558). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในที่มีประสิทธิผลสำหรับโรงเรียนสังกัด สำนักงานเขต

การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎี บัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร

จัดการการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาราชภัฏมหาสารคาม.

รุจิรา ทองวุฒิ และ ถนอมวรรณ ประเสริฐเจริญสุข. (2557). ความคาดหวังของครูต่อ บทบาทของศึกษานิเทศก์

สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา

มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 8(2), 135 - 142.

วัชรา เล่าเรียนดี. (2556). ศาสตร์การนิเทศการสอนและการโค้ช การพัฒนาวิชาชีพ: ทฤษฎี กลยุทธ์ สู่การปฏิบัติ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์.

วลัยลักษณ์ เที่ยงธรรม และไพบูลย์ ลิ้มมณี. (2564). การพัฒนาแนวทางการนิเทศภายในแบบพี่เลี้ยง

สำหรับสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. วารสารการบริหาร

การศึกษาและภาวะผู้นำ, 9(34), 127-136.

วารี ภูแป้ง. (2559). การพัฒนาแนวทางการนิเทศภายในแบบพี่เลี้ยงในสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 24. มหาสารคาม: วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

วิสุทธิ์ วิจิตรพัชราภรณ์. (2559). รูปแบบการนิเทศภายในของผู้บริหารสถานศึกษาโดยใช้กระบวนการสอนแนะและพี่เลี้ยง. วารสารมนุษยศาสต์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 22(2), 45-47.

สุริยา ชาวน้ำปาด. (2561). การพัฒนาแนวทางการนิเทศภายในแบบพี่เลี้ยงสำหรับโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 19. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สุวดี อุปปินใจ. (2562). รูปแบบการใช้ระบบพี่เลี้ยงและการสอนงานสำหรับการเตรียมความพร้อมและการพัฒนาอย่างเข้มของครูผู้ช่วยในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา จังหวัดเชียงราย. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต, 19(4), 3-4.

สุทธิแดน พลวัติจรัสวัฒน์. (2564). การนิเทศการศึกษาในสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 : กรณีศึกษา การใช้กระบวนการนิเทศแบบ SM3. วารสารวิชาการโรงเรียนนายเรือด้านสังคมศาสตร์ มนุษยศาสตร์ และศึกษาศาสตร์, 8(1), 31-40.

สิรินันท์ สุรไพฑูรย์ แซ่ผุง. (2562). การพัฒนารูปแบบการนิเทศโดยใช้กระบวนการชี้แนะและระบบพี่เลี้ยง เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนการสอนห้องเรียนคู่ขนานบุคคลออทิสติก โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25. กรุงเทพฯ: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25.

สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

_______. (2559). คู่มือปฏิบัติการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา กลุ่มนิเทศ ติดตาม ประเมินผล. Retrieved from http://psdg-obec.nma6.go.th/288

_______. (2562). แนวทางการนิเทศบูรณาการโดยใช้พื้นที่เป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาสู่การนิเทศภายในโรงเรียน โดยใช้ห้องเรียนเป็นพื้นเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. เอกสาร 2/2562, 6.

_______. (2564). แนวทางการจัดการเรียนการสอนทางไกลในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรน่า 2019 (COVID-19) ระลอกใหม่. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

หน่วยศึกษานิเทศก์. (2562). แนวทางการนิเทศภายในโดยใช้ห้องเรียนเป็นฐานเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

อุทัย บุญประเสริฐ และ ชโลมใจ ภิงคารวัฒน์. (2556). หลักและแนวทางในการจัดการนิเทศภายในสำหรับโรงเรียนประถมศึกษา. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาส์นการพิมพ์.

Ann, R. (2015). A Mentoring Work. Retrieved from : May 15, 2022.

Allen, I. E., & Seaman, J. (2005). Growing by Degrees: Online Education in the United States. Retrieved May 15, 2022, from http://www.sloan-c.org/publications/survey/pdf/

Sweeny, B. W. (2008). Leading the Teacher Induction and Mentoring Program. (2nd ed.). Washington, D.C.: Library of Congress Cataloging-in-Publication Data.