Information system development and conservation of Lanna palm leaf scriptures with digital system
การพัฒนาระบบสารสนเทศและการอนุรักษ์คัมภีร์ใบลานล้านนาด้วยระบบดิจิทัล
Keywords:
Information system, conservation, Lanna palm leaf manuscripts, digital systemAbstract
This research aims 1) to study the information system for promoting learning and dissemination of palm-Leaf leaf manuscripts Palm 2) to develop a management system for the conservation of Palm-Leaf in public areas of Nan Province, and 3) to improve the conservation and learning of Palm through a digital system.
The research findings
- Information system arrangement for promoting learning and managing the manuscript database at each site begins with cleaning and repairing damaged Palm and controlling the storage environment to prevent deterioration. The manuscripts are categorized into 20 chapters/sections, wrapped in traditional cloths (Pha Hor Thamm) with the manuscript names tied on, and stored in wooden scripture chests (Heep Thamm) with a lid, glass cabinets, or shelves.
- The conservation management of Palm-Leaf in the public areas of Nan Province lacked a clear management structure. It is recommended to provide knowledge to the manuscript owners and foster cooperation among temples, communities, and government agencies to manage the manuscripts, conservation, and learning. This should be achieved by utilizing information technology, recording data in an online database while storing the originals, which will lead to more convenient and faster management.
- The process of enhancing Palm-Leaf conservation and learning through a digital system involves digitizing the PLM data by recording information in digital photographs, transcribing the Lanna script content into modern Thai script, and creating a digital database for storage and retrieval. This leads to dissemination and promotion of learning through basic manuscript management systems, resulting in the organization of photo exhibitions, academic seminars/presentations, and publication on websites.
References
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2562). การจัดการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2543). การจัดการเครือข่าย : กลยุทธ์สำคัญสู่ความสำเร็จของการปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : ส.เอเชียเพรส,
สำนักหอสมุดแห่งชาติ. (2563). คู่มือสำรวจ จัดหา รวบรวมทรัพยากรสารสนเทศ เอกสารโบราณประเภทคัมภีร์ใบลานและหนังสือสมุดไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : สำนักหอสมุดแห่งชาติ.
กิดานันท์ มลิทอง. (2536). เทคโนโลยีการสึกษาร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดิเรก อินจันทร์. (2563). การศึกษาคัมภีร์ใบลาน พับสา และจารึกเพื่อสนับสนุนข้อมูลการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์: กรณีศึกษาวัดเชียงมั่น ตำบลศรีภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. รายงานการวิจัย. สำนักศิลปะและวัฒนธรรม: มหาวิทยลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ตุลาภรณ์ แสนปรน. (2566). รูปแบบการอนุรักษ์คัมภีร์ใยลานล้านนาเพื่อนำไปสู่การจัดเก็บด้วยระบบดิจิทัลโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนในอำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง (วารสารวิจัยวัฒนธรรม 4)กรมส่งเสริมวัฒนธรรม
ไทยโรจน์ พวงมณี, คชสีห์ เจริญสุข, พงศ์พัฒน์ เหล่าคนค้า, นัยนา อรรจนาทร. (2564). แนวทางการอนุรักษ์และการพัฒนาต่อยอดศิลปวัฒนธรรมพื้นที่หมู่บ้านน้ำพร อำเภอเชียงคานจังหวัดเลย. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 13(2), 175–201.
นฤมล นิราทร. (2543). การสร้างเครือข่ายการทำงาน : ข้อควรพิจารณาบางประการ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เปรื่อง กุมุท. (2519). การวิจัยและนวัตกรรมการสอน. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
พระสุธีรัตนบัณฑิต และคณะ. (2560). การพัฒนาเทคโนโลยีเครื่องจับยึดและพลิกคัมภีร์ใบลานอัตโนมัติสำหรับการถ่ายภาพดิจิทัลเพื่ออนุรักษ์คัมภีร์ธรรมทางพระพุทธศาสนา. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภารดี อนันต์นาวี. หลักการ แนวคิด ทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. ชลบุรี : บริษัทสำนักพิมพ์มนตรี จำกัด.
ยาใจ โรจนวงศ์ชัย และคณะ. (2550.). คอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศสมัยใหม่. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์แมคกรอ-ฮิล.
วันทนา กิติศรีวรพันธุ์. (2547). การบำรุงรักษาหนังสือใบลานและสมุดไทย. ชลบุรี: สำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยบูรพา
วัชรพล วิบูลยศริน. (2557). นวัตกรรมและสื่อการเรียนการสอนภาษาไทย. กรุงเทพมหานครฯ : บริษัท วี.พริ้นท์ (1991)
สนธยา พลศรี. (2548). เครือข่ายการเรียนรู้ในการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2545). การบริหาร หลักการ ทฤษฎี ประเด็นทางการศึกษาและบทวิเคราะห์องค์การทางการศึกษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: อักษราพิพัฒน์.
สายวิจิตร, กัลย์. (2533). การพัฒนาระบบสารสนเทศสำหรับแนะนำนักท่องเที่ยวด้วยคอมพิวเตอร์. Chulalongkorn University Theses and Dissertations (Chula ETD). 40563.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2563). ศาสตร์ศิลป์การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 3. มหาวิทยาลัยขอนแก่น : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น
สุภาพร นาคบัลลังก์ และคณะ. (2555). สินีนาฏ สมบูรณ์เอนก (บรรณาธิการ), พุทธศิลป์ล้านนา: คุณค่า ศรัทธา และการอนุรักษ์. เชียงใหม่: ศูนย์วิจัยและบริการวิชาการ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุรธัชนุกูล นุ่นภูบาล และคณะ (2561) วรรณกรรมท้องถิ่นกับการจัดการทรัพยากรทางวัฒนธรรม : ปริวรรตใบลาน วัดศรีชมชื่น บ้านคกเลาใต้ ตำบลบุฮม อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. รายงานการวิจัย
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุพรรษา ยวงคำ. (2557). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ. กรุงเทพมหานคร : โปรวิชั่น.
สุทธิวงศ์ พงษ์ไพบูลย์. (2555). บทบาทของสถานศึกษากับภูมิปัญญาไทย. กรุงเทพมหานคร: เธิร์ดเวฟ เอ็ดดูเคชั่น.
อรรถสิทธิ์ อินทร์พิบูลย์. (2538). ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์แบบโต้ตอบสำหรับการท่องเที่ยว: กรณีศึกษาจังหวัดกาญจนบุรี. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุราเพ็ญ ยิ้มประเสริฐ, รพีพร ตันจ้อย. (2558). ระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการ สำหรับการบริหารสถาบันอุดมศึกษา ที่เป็นการศึกษาอิเล็กทรอนิกส์. วารสารปัญญาภิวัฒน์ , 7(2), 253–260.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Journal of Lanna Societies

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
