การพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้ Conversation Exercises สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพุทธโกศัยวิทยา จังหวัดแพร่

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชา ภาษาอังกฤษโดยใช้ Conversation exercises เพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชาภาษาอังกฤษโดยใช้ Conversation exercises และเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชา ภาษาอังกฤษโดยใช้ Conversation exercises เป็นการวิจัยแบบ One Group Pre-test  Post-test  Design โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยในครั้งนี้ ผู้วิจัยได้กำหนดให้นิสิตที่ศึกษาอยู่เป็นกลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 โรงเรียนพุทธโกศัยวิทยาจำนวน 30 รูป ซึ่งได้มาโดยการเลือกสุ่มแบบเจาะจง (Purposive Sampling) สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน โดยการเปรียบเทียบผลต่างระหว่าง Pre-test กับ Post-test การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพใช้การตีความตามวัตถุประสงค์

ผลการวิจัยพบว่า 1. ด้านเนื้อหาพบว่าความพึงพอใจต่อการพัฒนาทักษะการฟังของผู้เรียน อยู่ในระดับมาก เนื้อหาสามารถบูรณาการกับศาสตร์อื่นได้และมีความสอดคล้องกับเนื้อหาอื่น มีการจัดการเรียงลำดับเนื้อหาอย่างเหมาะสม 2. ด้านการจัดการเรียนรู้ พบว่าความพึงพอใจต่อการพัฒนาทักษะการฟังของผู้เรียนอยู่ในระดับมาก เปิดโอกาสให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้ มีการกระตุ้นให้ผู้เรียนเกิดความสนใจในการจัดการเรียนรู้ ผู้สอนมีการจัดการเรียนการสอนที่พัฒนาทักษะความรู้อย่างเหมาะสม มีการจัดสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับการเรียนรู้ 3. ด้านการวัดผลและประเมินผล พบว่าความพึงพอใจต่อการพัฒนาทักษะการฟังของผู้เรียนอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า แบบทดสอบมีความสอดคล้องกับเนื้อหาชนิดของแบบทดสอบที่เลือกใช้มีความเหมาะสม คำถามในแบบทดสอบมีความเหมาะสม ความชัดเจนของคำสั่งและคำถามของเนื้อหา