การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันความฉลาดรู้ดิจิทัลของครู สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน, ความฉลาดรู้ดิจิทัล, สถาบันการอาชีวศึกษาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันและตรวจสอบความตรงเชิงโครงสร้างของแบบวัดความฉลาดรู้ดิจิทัลของครู สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3 กลุ่มตัวอย่างคือ ครูสังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3 จำนวน 342 คน ใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น (Stratified Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามความฉลาดรู้ดิจิทัลของครู สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3 ซึ่งผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา (Content Validity) โดยผู้เชี่ยวชาญ มีค่าดัชนีความสอดคล้องระหว่าง 0.67 – 1.00 และมีค่าความเชื่อมั่น (Reliability) ทั้งฉบับเท่ากับ 0.941 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป (Mplus) ผลการวิจัยพบว่า โมเดลการวัดความฉลาดรู้ดิจิทัลของครู สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3 มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ( x2= 60.469, df = 44, p-value = .0501, CFI = .995, TLI = .987, RMSEA = .033, SRMR = .0333) พิจารณาจากค่า p - value ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p = .0501 ค่า CFI, TLI มีค่าเข้าใกล้ 1 (CFI = .995, TLI = .987) ค่า RMSEA, SRMR มีค่าเข้าใกล้ 0 (RMSEA = .033, SRMR = .0333) ผลการวิเคราะห์ยืนยันความตรงเชิงโครงสร้างของโมเดลการวัด โดยองค์ประกอบความฉลาดรู้ดิจิทัลของครู สังกัดสถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ 3 ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลอย่างมีประสิทธิภาพและสมดุล (0.733) การสื่อสารและอยู่ร่วมกันบนโลกดิจิทัลอย่างสร้างสรรค์ (0.703) การปกป้องข้อมูล ความปลอดภัย และสิทธิในโลกดิจิทัล (0.894) และการใช้งานดิจิทัลอย่างมีจริยธรรมและความรับผิดชอบ (0.982)
องค์ความรู้/ข้อค้นพบจากงานวิจัยนี้ สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการส่งเสริมและพัฒนาความฉลาดรู้ดิจิทัลของครูในสังกัดสถาบันการอาชีวศึกษา โดยเฉพาะในด้านการใช้งานเทคโนโลยีดิจิทัลอย่างมีประสิทธิภาพและสมดุล การสื่อสารอย่างสร้างสรรค์ การปกป้องข้อมูล และการใช้งานอย่างมีจริยธรรม อันจะส่งผลให้ครูมีศักยภาพในการจัดการเรียนการสอนที่เหมาะสมกับบริบทของโลกดิจิทัล และสนับสนุน
การเรียนรู้ของผู้เรียนได้อย่างมีคุณภาพมากยิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
Asawasowan, A., Suwatanapornkul, I., & Charoensuk, O. (2023). Confirmatory factor analysis of digital citizenship pre-service teachers. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(4), 117–132.
Boonmoh, P. (2021). Challenges of ICT teachers in integrating digital literacy. International Journal of Education and Literacy Studies, 9(3), 1–12.
Buchanan, R. (2025). How to help children build a positive presence online. World Economic Forum. https://www.weforum.org/stories/2018/01/why-children-should-be-taught-to-build-a-positive-online-presence/
Carretero, S., Vuorikari, R., & Punie, Y. (2017). DigComp 2.1: The digital competence framework for citizens. Publications Office of the European Union.
Charoenkaew, J. (2020). Digital literacy of school administrators under the Chaiyaphum Secondary Educational Service Area Office [Master’s independent study, Sukhothai Thammathirat Open University].
Charoensa, T., & Sengsri, S. (2020). Digital intelligence and 21st-century learning and innovation skills. Journal of Research and Innovation of Bangkok Vocational Education Institute, 3(2), 21–29.
Commission on Higher Education. (2018). Digital qualification framework for bachelor's degree. http://edu.vru.ac.th/
European Commission. (2017). DigComp 2.1: The digital competence framework for citizens. Publications Office of the European Union.
Ferrari, A. (2013). DIGCOMP: A framework for developing and understanding digital competence in Europe. https://digcomp.org.pl/wp-content/uploads/2016/07/DIGCOMP-1.0-2013.pdf
Kemkamman, N. (2020). Guidelines for developing digital literacy for teachers under the Secondary Educational Service Area Office 7 [Master’s thesis, Rajamangala University of Technology Thanyaburi].
Luesawat, B. (2023). A development model for vocational teachers’ digital competence [Doctoral dissertation, Siam University]. Siam University Institutional Repository.
Pemasilo, P. M., Srikamoon, S., & Wongplommahirun, S. (2021). A study of digital intelligence of undergraduate students in the 21st century at Mahamakut Buddhist University, Mahavajiralongkornrajavidyalaya Campus [Research report]. Mahamakut Buddhist University, Mahavajiralongkornrajavidyalaya Campus.
Sarakaew, N. (2023). Development of a web-based digital intelligence measurement tool for lower secondary school students based on performance assessment [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Charoensa, T. (2023). Strategies for developing teachers’ digital literacy [in Thai]. Journal of Research and Development, 4(2), 21–35.
UNESCO. (2019). Digital in Asia-Pacific: Insights into children's digital citizenship.
https://www.gcedclearinghouse.org/sites/default/files/resources/190165eng.pdf
UNESCO. (2019). Digital Kids Asia-Pacific: Insights into children’s digital citizenship. UNESCO Office Bangkok.
Yuvita, Y., Siriban, P., & Hidayat, A. (2023). Assessing the digital literacy competence of pre-service English teachers in Indonesia and Thailand. Journal of Education and Learning, 17(4), 604–612.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการสหศาสตร์ศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร
