การมีส่วนร่วมด้านการเมืองท้องถิ่นของประชาชนในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลปราสาท อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ
การมีส่วนร่วมด้านการเมืองท้องถิ่นของประชาชนในเขตพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลปราสาท อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ พื้นที่ในการศึกษาคือ องค์การบริหารส่วนตำบลปราสาท อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ โดยการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม ที่ผ่านการตรวจสอบค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ เท่ากับ 0.868 การเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลปราสาท อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ จำนวน 380 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้การคำนวณของ ทาโร ยามาเน่ ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน สถิติที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ คือ การแจกแจงถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t และ ค่า F ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสัมภาษณ์ สัมภาษณ์จากผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 10 คน ได้แก่ ผู้บริหาร สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนตำบล และผู้นำชุมชน โดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ใช้วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า 1) การมีส่วนร่วมด้านการเมืองท้องถิ่นของประชาชนในภาพรวม มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลา ( = 3.48, S.D. = .486) เรียงลำดับจากมากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก รองลงมา คือ ด้านการมีส่วนร่วมในผลประโยชน์ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง ด้านการมีส่วนร่วมในการประเมินผล มีค่าเฉลี่ยระดับปานกลาง และ ด้านการมีส่วนร่วมในการปฏิบัติ มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับปานกลาง 2) ผลการเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมด้านการเมืองท้องถิ่นของประชาชน จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า ประชาชนที่มีเพศ ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน และประสบการณ์การมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นต่างกัน มีส่วนร่วมด้านการเมืองท้องถิ่นแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนปัจจัยด้านอายุ ไม่พบความแตกต่างที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ และ 3) แนวทางในการส่งเสริมเพื่อเป็นการปฏิบัติให้ประชาชนได้มีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นนั้น สิ่งสำคัญคือ การสร้างความรู้ความเข้าใจแก่ชุมชน โดยเฉพาะบทบาทหน้าที่ และความจำเป็นของตนเองในการเข้าไปมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่าง ๆ ของท้องถิ่น เช่น การประชุม การจัดกิจกรรมอบรม การเข้าร่วมใช้สิทธิ์เลือกตั้ง การรับฟังแนวนโยบายทั้งจากองค์กร ผู้นำท้องถิ่น เป็นต้น
เอกสารอ้างอิง
เอกสารอ้างอิง (References)
ฐานิตา เฉลิมช่วง. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในระดับเทศบาล จังหวัดฉะเชิงเทรา. วารสารชุมชนวิจัย, 10(1), 82-90.
พระชัชชัย สมนฺตาสาทิโก (มงคลเมือง)ม ชาญชัย ฮวดศรี, สุรพล พรมกุล, และภาสกร ดอกจันทร์. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการปกครองส่วนท้องถิ่นในอำเภอจัตุรัส จังหวัดชัยภูมิ. วารสารสถาบันวิจัยพิมลธรรม, 8(2), 27-38.
พันเอก จักรพล บุณยปรัตยุษ. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเลือกตั้งที่ 9 หลักสี่-จตุจักร. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ยุทธพร อิสรชัย. (2562). เอกสารการสอนชุดวิชาการเมืองการปกครองท้องถิ่น. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วัชรมน จันรอง, ชาญชัญ ฮวดศรี, และสุรพล พรมกุล. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองระดับท้องถิ่นของประชาชนในองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านเล่า อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ. Journal of Modern Learning Development, 6(5), 142-154.
สำนักเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร .(2561). การมีส่วนร่วมทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย. สำนักเลขาธิการสภาพผู้แทนราษฎร.
โสภา ยอดคีรีย์. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในการพัฒนาท้องถิ่น อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่. สารนิพนธ์หลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสยาม.
องค์การบริหารส่วนตำบลปราสาท. (2567). รายงานประจำปี พ.ศ. 2567. องค์การบริหารส่วนตำบลปราสาท.
โอภาส จิตระยนต์. (2565). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลหน้าพระธาตุ อำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. งานนิพนธ์หลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.
Cohen, J.M. , & Uphoff, N.T. (1981). Rural Development Participation: Concept and Measure for Project Design Implementation and Evaluation: Rural Development Committee Center for international Studies. Cornell University Press.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. Harper. & Row.
