ปัจจัยในการพิจารณาตัดสินใจพัฒนาท่าเรือสำราญไทย

บทคัดย่อ

การเดินทางท่องเที่ยวเป็นการข้ามพรมแดน เรือสำราญเป็นช่องทางสำคัญที่นำนักท่องเที่ยวจำนวนมาก
เข้าสู่ประเทศ ท่าเรือมีความสำคัญใช้ต่อการเปิดรับนักท่องเที่ยว การศึกษาเพื่อนำเสนอผลการประเมิน
ระดับความสามารถและสมรรถนะท่าเรือสำราญไทย ประกอบด้วย ท่าเรือกรุงเทพ (คลองเตย) ท่าเรือแหลมฉบัง (A1) และท่าเรือภูเก็ต โดยสำรวจความเห็นของผู้ประกอบการและผู้เชี่ยวชาญด้วยแบบสอบถามและ
มีการตรวจความถูกต้องของเนื้อหามีค่าความสอดคล้อง 0.72 และผลการทดสอบความน่าเชื่อถือ ได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟา  0.87- 0.97 จากนั้นจึงทำการสอบถามกลุ่มกิจการต่อเนื่อง ประกอบด้วยสมาชิก 40 ตัวอย่าง
จากสมาคมไทยธุรกิจการท่องเที่ยว (ATTA) และกลุ่มผู้มีความชำนาญด้านเรือสำราญ 10 ตัวอย่าง และสมาคมวิชาชีพเรือสำราญ 7 ตัวอย่าง พบว่าค่าเฉลี่ยระดับความสามารถและสมรรถนะท่าเรือสำราญของกลุ่มกิจการต่อเนื่องมีระดับค่าเฉลี่ยสูง (  3.72) กลุ่มผู้มีความชำนาญด้านเรือสำราญ มีระดับค่าเฉลี่ยระดับปานกลาง (  2.95) ทั้งสองส่วนมีระดับค่าเฉลี่ยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ ด้านโครงสร้างท่าเรือ (ปัจจัย 18/45) ด้านการท่องเที่ยว
(ปัจจัย 10/19) ด้านลักษณะเรือ (ปัจจัย 1/5) โดยมีข้อเสนอแนะต่อการวางกลยุทธ์ส่งเสริมการพัฒนาท่าเรือสำราญไทย คือ 1) โครงสร้างท่าเรือต้องปรับปรุงความกว้าง ความลึก ท่าเทียบ โดยรัฐต้องสนับสนุนการลงทุน
2) ด้านการท่องเที่ยว สถานที่ท่องเที่ยวควรได้รับการฟื้นฟู ท่าเรือสำราญไทยมีศักยภาพระดับหนึ่ง
แต่ยังต้องการส่งเสริมการลงทุนจากภาครัฐมากขึ้นเพื่อยกระดับความสามารถและสมรรถนะท่าเรือสำราญไทย