Entrepreneurial Orientation and Competitive Advantage Influencing The Firm Performance of Sand Port Entrepreneurs in The Lower Northeastern Region of Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study the level of entrepreneurial orientation, competitive advantages and performance of sand port operators in the lower northeastern region; 2) study the entrepreneurial characteristics and competitive advantages that affect the performance of sand port operators in the lower northeastern region; and 3)compare the entrepreneurial characteristics and competitive advantages that affect the performance of sand port operators in the lower northeastern region, classified by type of establishment.
The research findings were as follows.
1. Sand port entrepreneurs in the lower northeastern region had opinions on the entrepreneur's ability to had high levels of entrepreneurial characteristics (x ̅=3.63), competitive advantages (x ̅=3.58), and business performance (x ̅=3.61).
2. Entrepreneurial orientation and competitive advantages affecting the performance of sand port operators in the lower northeastern region When considering entrepreneurial characteristics, risk-taking, competitive advantages, cost leadership, rapid response, and niche market focus, they affect the performance of sand port operators in the lower northeastern region with statistical significance at the. 01 level, with a multiple correlation coefficient of 69.00 (R2=.690). The variable that has the greatest influence on performance is niche market orientation advantage (β=.43)
3. Comparing entrepreneurial orientation and competitive advantages that affect the performance of sand port entrepreneurs in the lower northeastern region, classified by establishment type, found that opinions on market focus, differentiation, risk-taking, rapid response, and cost leadership differed significantly at the .01 level.
Article Details
References
กนกกาญจน์ อวิรุตม์. (2561). คุณลักษณะผู้ประกอบการที่มีผลต่อความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจของธุรกิจ
ที่จดทะเบียนเป็นนิติบุคคล อำเภอเมืองพะเยา จังหวัดพะเยา. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยพะเยา.
กฤติกา ฟองจันทร์. (2558). รูปแบบและกลยุทธ์การดำเนินธุรกิจค้าปลีกวัสดุก่อสร้างของผู้ประกอบการรายย่อยในเขตกำแพงแสนจังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยศิลปากร.
กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล และอมรรักษ์ สวนชูผล. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความได้เปรียบในการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและ ขนาดย่อมภาคการค้าประเภท การขายส่ง-การขายปลีก ของประเทศไทย. วารสารวิชาการเทคโนโลยีการจัดการ. 4(2), 213-223.
กิรติพงษ์ ปัญญาเรือง. (2559). กลยุทธ์ความได้เปรียบในการแข่งขันที่มีต่อผลความสำเร็จในการดำเนินงานตามแนวคิด Balance Scorecard ของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมแปรรูปอาหารของจังหวัดสุพรรณบุรี.
การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยศิลปากร.
จารุพร ขันธนันท์ และวสุธิดา นุริตมนต์ (2562). คุณลักษณะของผู้ประกอบการและกลยุทธ์ในการดำเนินธุรกิจที่ส่งผลต่อความสำเร็จของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม: กรณีศึกษาลูกค้าของธนาคารพัฒนาวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาคกลางของประเทศไทย. วารสารสุทธิปริทัศน์. 33(108), 132-144.
ณัฐวุฒิ วิเศษ. (2560). ปัจจัยในการดำเนินธุรกิจของการเป็นผู้ประกอบการธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) จังหวัดนนทบุรี. วารสารปัญญาภิวัฒน์. 9(1), 13-24.
ธมนพัชร์ ดีแสน. (2561). แผนธุรกิจการพัฒนารูปแบบการดำเนินธุรกิจให้สอดคล้องกับความต้องการของลูกค้าต่อการเลือกใช้คอนกรีตผสมเสร็จในจังหวัดฉะเชิงเทรา. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
นงเยาว์ อินทะนาม และคณะ. (2563). การมุ่งเน้นความเป็นผู้ประกอบการที่มีผลต่อความสำเร็จของธุรกิจวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดกาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์.
นโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, สำนักงาน. (2565). การประมาณการจากความต้องการใช้ในภาคอุตสาหกรรมก่อสร้าง. กรุงเทพฯ: สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม.
บุญธรรม กาญจนสถิตย์. (2560). ธุรกิจก่อสร้างในภาคอีสาน. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
แพรวโพยม ยลธรรธรรม และคณะ. (2563). ผลกระทบจากการดูดทราย: กรณีศึกษาหมู่ที่ 1 ตำบลนบพิตำ อำเภอนบพิตำ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารสังคมพัฒนศาสตร์. 3(2), 32-42.
รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร และสุรชัย อุตมอ่าง. (2554). การบริหารความได้เปรียบทางการแข่งขันเพื่อความสำเร็จในการดำเนินงาน
ของธุรกิจ SMEs ในเขตภาคเหนือของประเทศไทย. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. 28(1), 49-63.
โรงงานอุตสาหกรรม, กรม.(2565). ผู้ประกอบการท่าทรายในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. (ออนไลน์)
(อ้างถึงเมื่อ15มีนาคม2565) จาก https://userdb.diw.go.th/factoryPublic/tumbol.asp
ลภัสรดา ภูมิอมร. (2562). แผนธุรกิจพัฒนาร้านวัสดุก่อสร้าง. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วสุธิดา นักเกษม. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของผู้ประกอบการธุรกิจบริการในเขตกรุงเทพมหานคร. มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 11(1), 2148-2167.
ศิวกร อโนรีย์. (2564). ปัจจัยที่มีผลต่อความได้เปรียบทางการแข่งขันและความสำเร็จของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตจังหวัดราชบุรี. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยศิลปากร.
สิริศักดิ์ พลสิมมา และเกศรา สุกเพชร (2563). ความสัมพันธ์ของคุณลักษณะความเป็นผู้ประกอบการต่อผลของการดำเนินกิจการของธุรกิจการให้บริการเพื่อการท่องเที่ยวในประเทศไทย. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี.14(3), 146-161.
อัจฉรา เมฆสุวรรณ. (2567). การสร้างแบรนด์และส่วนประสมทางการตลาดที่มีต่อการรับรู้คุณค่าผลิตภัณฑ์ชุมชนของจังหวัดลำปาง. วารสารการจัดการและการพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 11(1), 99-110.
Frese, Michael. (2000). Success and Failure of Micro business Owners in Africa: A Psychological Approach. United States of America: Greenwood Publishing Group.
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. New York: McGraw-Hill.
