อิทธิพลส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้า เพื่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคในกลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1.เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของผู้บริโภคต่อส่วนประสมทางการตลาดและการตัดสินใจซื้อสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อม และ 2.เพื่อวิเคราะห์อิทธิพลของส่วนประสมทางการตลาดที่มีต่อการตัดสินใจซื้อสินค้า เพื่อสิ่งแวดล้อม เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) มีเครื่องมือในการวิจัยได้แก่แบบสอบถาม โดยมีกลุ่มตัวอย่างผู้บริโภคที่เคยใช้สินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อมที่อยู่ในพื้นที่กลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์จำนวน 400 ตัวอย่างจากการคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรของ Cochran ที่ระดับความคลาดเคลื่อน 0.05 ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ (Accidental Sampling) และนำข้อมูลที่รวบรวมได้จากแบบสอบถามมาวิเคราะห์โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทำการทดสอบอิทธิพลด้วยการวิเคราะห์ความถดถอยเชิงพหุคูณ (multiple regression analysis) ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับความคิดเห็นต่อส่วนประสมทางการตลาดโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.52) โดยด้านผลิตภัณฑ์ได้รับค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือราคา การส่งเสริมการตลาด และช่องทางการจัดจำหน่ายตามลำดับ ขณะที่ระดับความคิดเห็นต่อการตัดสินใจซื้ออยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.66) โดยผู้บริโภคให้ความสำคัญกับการศึกษาข้อมูลก่อนตัดสินใจมากที่สุด 2. ส่วนประสมทางการตลาดประกอบด้วย ด้านผลิตภัณฑ์ ราคา ช่องทางการจัดจำหน่าย และการส่งเสริมการตลาด มีอิทธิพลทางตรงกับการตัดสินใจซื้อสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อม โดยร่วมกันพยากรณ์การตัดสินใจซื้อสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อม ได้ร้อยละ 72.00
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชนากานต์ อุณาพรหม, วลีรัตน์ แสงไชย, ศุภกานต์ โสภาพร และ ธนดล อามาตพล. (2566). ทัศนคติด้านส่วนประสมทางการตลาดของผู้บริโภคต่อสินค้าเพื่อสิ่งแวดล้อม: กรณีศึกษา ตำบลโพนงาม อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 13(1), 178-193.
ฐิตินันท์ สิริวรพันธ์, ณัฐกรณ์ สุขแก้ว, ธานัท ฐิติภัทรเดชา, ธาริต สนิทนวน, และ นิภา นิรุตติกุล. (2567). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์เพื่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคในจังหวัดชลบุรี. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ มหาวิทยาลัยมหิดล, 11(1), 52-73.
ธรรมาพร มโนวัฒน์. (2563). การศึกษาภาพลักษณ์ตราสินค้าสีเขียว (Green Brand) ที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อสินค้าของผู้บริโภค: กรณีศึกษาร้านเติมเต็ม Refill Shoppe มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. (การค้นคว้าอิสระ). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์: กรุงเทพฯ.
วรวัธก์ สุขพานิช, อภิวรรตน์ กรมเมือง (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมผู้บริโภคสําหรับผลิตภัณฑ์ทําความสะอาดในครัวเรือนที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมในเขตภาคกลางของประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจม, 12(1), 94-108.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2568). จำนวนประชากรจากการทะเบียนจำแนกตามจังหวัด ปี พ.ศ. 2564-2567. สืบค้นเมื่อ 21 ก.ค. 2568, สำนักงานสถิติแห่งชาติ: https://surveybkk.nso.go.th/
อัจฉราพรรณ ตั้งจาตุรโสภณ. (2568). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรกับสิ่ง แวดล้อมของผู้บริโภค ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 42(1), 31-55
Biswas, A. (2016). A study of consumers’ willingness to pay for green products. Journal of Advanced Management Science, 4(3), 211-215.
Cochran, W. G. (1977). Sampling techniques (3rd ed.). New York: John Wiley & Sons.
Daoud, J. I. (2017). Multicollinearity and Regression Analysis. Journal of Physics:Conference Series, 949(1), 012009. IOP Publishing.
Hair, J. F., Wolfinbarger, M., Money, A. H., Samouel, P. and Page, M. J. (2013). Essentials of business research methods (2nd ed.). New York: Routledge.
Iqbal, A., Iqbal, M., Athar, A. and Khan, S. (2023). Impact of green marketing on consumer purchase intention: The moderating role of environmental knowledge. Journal of Social & Organizational Matters, 2(2), 43-58.
Joshi, Y. and Rahman, Z. (2019). "Consumers' sustainable purchase behaviour: Modeling the impact of psychological factors. Ecological Economics, 159, 235-243.
Kassaye, W. W. (2001). Green dilemma. Marketing Intelligence & Planning, 19(6), 444-455.
Kotler, P. and Keller, K. L. (2016). Marketing management (15th ed.). Pearson Education.
Kotler, P., Armstrong, G. and Opresnik, M. O. (2021). Principles of marketing (18th ed.). Pearson Education.
Majurin, E. (2017). Green Business Booklet. Retrieved 24 June 2023, from https://www.scribd.com/ document/488062040/Green-Business-Booklet-pdf
Nguyen, T. N., Lobo, A. and Greenland, S. (2016). Pro-environmental purchase behaviour: The role of consumers’ biospheric values, attitudes and advertising skepticism. Journal of Retailing and Consumer Services, 33(2), 98-108.
Ottman, J. A., Stafford, E. R. and Hartman, C. L. (2006). Avoiding green marketing myopia: Ways to improve consumer appeal for environmentally preferable products. Environment: Science and Policy for Sustainable Development, 48(5), 22-36.
Peattie, K. (2001). Towards sustainability: The third age of green marketing. The Marketing Review, 2(2), 129-146.
Schiffman, L. G. and Wisenblit, J. L. (2020). Consumer behavior (12th ed.). Pearson Education.
Testa, F., Iraldo, F., Vaccari, A. and Ferrari, E. (2015). Why eco-labels can be effective marketing tools: Evidence from a study on Italian consumers. Business Strategy and the Environment, 24(4), 252-265.
Yadav, R. and Pathak, G. S. (2018). Determinants of consumers’ green purchase behavior in a developing nation: Applying and extending the theory of planned behavior. Ecological Economics, 134, 114-122.
