การให้บริการของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดเพชรบุรี
คำสำคัญ:
การพัฒนา, การให้บริการ, ศูนย์การศึกษาพิเศษบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการให้บริการและการพัฒนาการให้บริการของศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดเพชรบุรี กลุ่มตัวอย่างคือ ผู้ปกครองของนักเรียนที่ศึกษาอยู่ที่ศูนย์การศึกษาพิเศษประจำจังหวัดเพชรบุรี จำนวน 125 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า 1) การให้บริการของศูนย์การศึกษาพิเศษ โดยรวมมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยอยู่ในลำดับแรกคือ ด้านความไว้วางใจ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยอยู่ในลำดับสุดท้ายคือ ด้านการตอบสนอง ความต้องการ และ 2) การพัฒนาการให้บริการของศูนย์การศึกษาพิเศษ มีพหุแนวทางดังต่อไปนี้ (1) จัดเตรียมสิ่งอำนวยความสะดวกให้มีจำนวนเพียงพอ และสอดคล้องกับความจำเป็นของนักเรียน (2) จัดทำป้ายติดประกาศแจ้งข้อมูลเกี่ยวกับขั้นตอนและระยะเวลาการให้บริการ (3) เจ้าหน้าที่มีการยิ้มแย้มแจ่มใส เต็มใจและกระตือรือร้นที่จะให้บริการ (4) ผู้บริหารและครูปฏิบัติตัวเป็นแบบอย่างที่ดี และ (5) มีเจ้าหน้าที่คอยสอดส่องดูแลและให้ความช่วยเหลือนักเรียนตลอดระยะเวลาที่อยู่ในโรงเรียน
เอกสารอ้างอิง
กตัญญู จันทร์อินทร์. (2556). แนวทางการพัฒนาการให้บริการของกลุ่มบริหารงานบุคคล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพัฒนาท้องถิ่น บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.
ทรงกลด จารุนนทรากุล. (2565). แนวทางการพัฒนาการให้บริการทางการศึกษาสำหรับนักศึกษาพิการในเขตภาคเหนือตอนบน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาพิเศษ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.
บารีนา มะแซ. (2559). ปัจจัยด้านการบริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, สงขลา.
วราภรณ์ จันทะศร. (2560). แนวทางการพัฒนาการให้บริการห้องปฏิบัติการนิเทศศาสตร์ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัย ราชภัฏพิบูลสงคราม. พิษณุโลก : คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.
วิชัย แจ้งตรง. (2560). คุณภาพของการให้บริการของโรงเรียนขนาดเล็กในเขตอำเภอชุมพวง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 7. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ, กรุงเทพมหานคร.
สยาม ชูกร. (2559). คุณภาพการให้บริการของศูนย์การศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอบ้านแพ้ว. การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
สำนักงานบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2565). รายงานผลการติดตาม และประเมินผลการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ และผู้ด้อยโอกาสของสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงาน.
________. (2566). แนวทางการปฏิบัติงาน การควบคุมภายในของสถานศึกษา สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. กรุงเทพฯ: กลุ่มบริหารทั่วไป สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
Best, John W. (1977). Research in Education (3rd ed.) Englewood Cliffs, New Jersey : Prentice Hall, Inc.
Cronbach, L. J. (1970). Essentials of Psychological Testing. New York: Harper and Brother.
Hebert, Yiannakis. (1994). Service Quality : An Unobtrusive Investigation of Interlibrary Loan In Large Public Libraries in Canada. London: Percy Lund Humphries.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”. Educational and Psychological Measurement, 30(3): 607-610.
Parasuraman, A., Zeithaml, V. A., and Berry, L. L. (1990). Delivering quality service: Balancing customer perceptions and expectations. New York: The Free Press.
Snoj, Yan and Zdenka Petermanec. (2001). Let Users Judge the Quality of Faculty Library Service. Slovania: Maribor University.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารชมรมบัณฑิตศิลป์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
