การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์และการเรียนรู้เชิงคุณค่าทางวัฒนธรรม ในสาธารณรัฐเกาหลี: บทเรียนภาคสนามมิติหลักอนุตตริยะของพระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งวิเคราะห์การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์และการเรียนรู้เชิงคุณค่าทางวัฒนธรรมในสาธารณรัฐเกาหลี โดยเชื่อมโยงบทเรียนภาคสนามเข้ากับมิติหลักอนุตตริยะ 6 ประการในพระพุทธศาสนา การวิเคราะห์มุ่งเน้นถึงบทบาทของหลักธรรมเหล่านี้ในเชิงการเรียนรู้โดยเฉพาะในบริบทของการท่องเที่ยวที่สร้างความเข้าใจอย่างลึกซึ้งต่อคุณค่าและมรดกทางวัฒนธรรมท้องถิ่นการเรียนรู้ทั้ง 6 มิติ ประกอบด้วย 1) การเห็นอันเยี่ยม  เป็นมิติของการเรียนรู้หมายถึงการได้เห็นและสัมผัสวัฒนธรรมท้องถิ่นอย่างแท้จริง ทำให้ผู้เรียนสามารถเข้าใจและประเมินคุณค่าที่แฝงอยู่ในประเพณี ศิลปะ และการดำเนินชีวิตของคนท้องถิ่นได้อย่างลึกซึ้ง 2) การฟังอันเยี่ยม เป็นการเรียนรู้จากการฟังหรือการรับฟังเสียงของผู้รู้และผู้นำทางวัฒนธรรม ซึ่งทำให้เกิดความรู้สึกเชื่อมโยงกับวัฒนธรรมและมรดกทางปัญญา 3) การได้อันเยี่ยม เป็นมิติของการเรียนรู้คือการได้โอกาสหรือการได้รับประสบการณ์ที่มีคุณค่า ซึ่งเป็นการพัฒนาจิตใจและศรัทธาในความสำคัญของวัฒนธรรมที่ศึกษา 4) การศึกษาอันเยี่ยม เป็นการเรียนรู้ที่มุ่งเน้นความลึกซึ้งในด้านวินัยและการพัฒนาทางจิตใจ ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันและการเรียนรู้ต่อเนื่อง 5) การบำเรออันเยี่ยมเป็นการเรียนรู้จากการบริการหรือการช่วยเหลือชุมชน เป็นแนวทางในการสร้างความสัมพันธ์เชิงบวกและความเข้าใจในคุณค่าของการร่วมมือและการเกื้อหนุนซึ่งกันและกัน และ 6) การระลึกอันเยี่ยมเป็นการเรียนรู้จากการรำลึกถึงประสบการณ์และความรู้ที่ได้รับมา เพื่อใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาตนและสังคม การเรียนรู้นี้ช่วยให้เกิดการเชื่อมโยงความรู้ในอดีตกับปัจจุบัน ทำให้การเรียนรู้ยั่งยืนและมีความหมาย