การวิจัยประเมินผลการดำเนินงาน ปัจจัยความสำเร็จและผลกระทบ ต่อการบริหารจัดการศึกษาของโรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี

ผู้แต่ง

  • รุ่งทิวา แย้มรุ่ง ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • สุวิชา วันสุดล ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • ชนันภรณ์ อารีกุล ภาควิชาการศึกษาผู้ใหญ่และการศึกษาตลอดชีวิต คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • วิไลลักษณ์ ลังกา ภาควิชาการวัดผลและวิจัยการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • อรอุมา เจริญสุข ภาควิชาการวัดผลและวิจัยการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
  • ศุภวรรณ สัจจพิบูล ภาควิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

คำสำคัญ:

การวิจัยประเมินผล, การดำเนินงาน, การบริหารจัดการศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินปัจจัยที่ส่งเสริม ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการจัดการเรียนการสอน 2) ศึกษาปัจจัยความสำเร็จและผลกระทบต่อการบริหารจัดการศึกษาของโรงเรียน 3) วิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจส่งบุตรหลานเข้าศึกษาต่อของกลุ่มผู้ปกครอง และ 4) เสนอแนวทางการพัฒนาหลักสูตรและกระบวนการจัดการเรียนรู้ที่ตอบสนองความต้องการของสังคม โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลเป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับโรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี ประกอบด้วย ตัวแทนคณะกรรมการบริหารโรงเรียน ครู นักเรียน ผู้ปกครองและศิษย์เก่า เก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ จากการศึกษาเอกสารที่เกี่ยวข้อง และการสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และเก็บข้อมูลเชิงปริมาณด้วยแบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า โดยวิเคราะห์ด้วยสถิติพื้นฐาน ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และและสถิติอ้างอิงใช้การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัย พบว่า 1) ปัจจัยที่ส่งเสริม ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียน ได้แก่ ความหลากหลายและทันสมัยของหลักสูตร การมีแผนการเรียน STEM ที่เป็นรูปธรรม การผสานความร่วมมือกับหน่วยงานภายนอก การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่หลากหลาย และเน้นให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติ การจัดรายวิชาและกิจกรรมเสริมศักยภาพผู้เรียน ส่วนปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการจัดการเรียนการสอน ได้แก่ การสรรหาผู้สอนที่มีความรู้ความสามารถเฉพาะทาง และการขาดความเข้าใจวัฒนธรรมองค์กรของนักเรียนใหม่ 2) ปัจจัยความสำเร็จและผลกระทบต่อการบริหารจัดการศึกษาของโรงเรียน ได้แก่ การกำหนดเป้าหมายที่ชัดเจน และการดำเนินงานตามแผน การบริหารงาน แบบกระจายอำนาจและใช้ข้อมูลเป็นฐาน การสนับสนุนจากหน่วยงานภายนอก การส่งเสริมการพัฒนาบุคลากรตามความต้องการ ความยึดมั่นผูกพันต่อสถานศึกษาของบุคลากรและการวางระบบความปลอดภัยในโรงเรียน ส่วนผลกระทบต่อการบริหารจัดการศึกษาของโรงเรียน ได้แก่ อัตราการเข้าเรียน การคงอยู่ของนักเรียน และการจัดสวัสดิการและค่าตอบแทนให้สอดคล้องกับภาระงานของบุคลากร 3) ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจส่งบุตรหลานเข้าศึกษาต่อของกลุ่มผู้ปกครอง ได้แก่ ชื่อเสียงของโรงเรียน สภาพแวดล้อมของโรงเรียนที่สะดวกและปลอดภัย การออกแบบหลักสูตร แผนการเรียน กิจกรรมเสริมหลักสูตรที่ได้มาตรฐาน หลากหลาย ตอบสนองความสนใจของนักเรียน การรับรู้ประสบการณ์จากเพื่อน และความผูกพันระหว่างเพื่อน ครูและสถานศึกษา ส่วนปัจจัยที่มีผลต่อการไม่ศึกษาต่อ ได้แก่ ความต้องการหรือค่านิยมของผู้ปกครอง อัตราค่าธรรมเนียมการศึกษาและความต้องการลองประสบการณ์ใหม่ของนักเรียน และ 4) แนวทางการพัฒนาหลักสูตรและกระบวนการจัดการเรียนรู้ที่ตอบสนองความต้องการของสังคม ประกอบด้วยมิติ 6 ด้าน ได้แก่ ด้านการพัฒนาหลักสูตร ด้านการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ด้านการพัฒนานักเรียน ด้านการพัฒนาครู ด้านสื่อ อุปกรณ์และสิ่งสนับสนุนการเรียนรู้ และด้านการประชาสัมพันธ์

เอกสารอ้างอิง

กมลฉัตร กล่อมอิ่ม. (2559, ตุลาคม-ธันวาคม). การจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการสะเต็มศึกษาสำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 18(4): 334-348.

ณัฐวัชร จันทโรธรณ (2565, มกราคม-เมษายน). การพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. 9(1): 336-347.

นาทิพย์ เนียมหอม. (2560). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่ออาชีวศึกษาในวิทยาลัยเทคโนโลยีวิบูลย์บริหารธุรกิจ รามอินทรา. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การอุดมศึกษา). กรุงเทพฯ: มหาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกริก. อัดสำเนา.

นิธิดา พระยาลอ. (2558, มกราคม-เมษายน). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าประเภทผลิตภัณฑ์อาหารในโครงการหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ของผู้บริโภคที่ผลิตในจังหวัดขอนแก่น. วารสารวิจัย มข. มส. (บศ.). 3(1): 38-39.

ปิยมาภรณ์ ช่วยชูหนู. (2559). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านทางสังคมออนไลน์. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การอุดมศึกษา). ปทุมธานี: มหาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. อัดสำเนา.

เมธาวี คำภูลา และวันทนา อมตาริยกุล. (2564, กุมภาพันธ์). แนวทางการพัฒนาการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา จังหวัดหนองบัวลำภู. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 8(2): 355-367.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: นามีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

โรงเรียนวัดบางกุฎีทอง. (2563). การเสริมสร้างวัฒนธรรมองค์กร. ปทุมธานี: Online

โรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี. (2563). รายงานการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2563. กรุงเทพมหานคร: Online

โรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี. (2564). รายงานการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. กรุงเทพมหานคร: Online

ลชนา ชมตระกูล. (2550). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจของผู้ปกครองในการส่งบุตรหลานเข้าเรียนในโรงเรียนอนุบาลเชียงราย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.

เหม หมัดอาหวา และคณะ. (23 มิถุนายน 2559). ปัจจัยการตัดสินใจของผู้ปกครองในการส่งบุตรหลานเข้าเรียนในสถานศึกษาเอกชนระดับอนุบาลเขตเทศบาลนครหาดใหญ่. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ และนานาชาติ ครั้งที่ 7. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

Dale Ernest. (1968). Management: Theory and Practice. New York: McGraw-Hill Book Company,

Drucker, Peter F. (1998). Management: Tasks & Responsibilities. Practices.

Simon, Herbert A. (1965). Administrative Behaviour. New York: The McMillen Company.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-12-28

รูปแบบการอ้างอิง

แย้มรุ่ง ร. ., วันสุดล ส., อารีกุล ช., ลังกา ว., เจริญสุข อ., & สัจจพิบูล ศ. (2023). การวิจัยประเมินผลการดำเนินงาน ปัจจัยความสำเร็จและผลกระทบ ต่อการบริหารจัดการศึกษาของโรงเรียนอัสสัมชัญธนบุรี. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ, 24(2), 49–68. สืบค้น จาก https://so13.tci-thaijo.org/index.php/SWU_JEd/article/view/1360