การศึกษาอัตลักษณ์การแปรทำนองระนาดทุ้มในเพลงเรื่องชุดทำขวัญฉบับรวมเครื่อง
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเรื่อง อัตลักษณ์การแปรทำนองระนาดทุ้มเพลงเรื่องชุดทำขวัญฉบับรวมเครื่อง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของการแปรทำนองระนาดทุ้มกับฆ้องวงใหญ่ในเพลงเรื่องชุดทำขวัญฉบับรวมเครื่อง และศึกษาอัตลักษณ์การแปรทำนองระนาดทุ้ม เพลงเรื่องชุดทำขวัญ ฉบับรวมเครื่อง ผู้วิจัยได้ศึกษาเพลงเรื่องชุดทำขวัญฉบับรวมเครื่องที่มีการบันทึกเป็นโน้ตสากล ซึ่งเป็นฉบับที่กรมศิลปากรได้ตีพิมพ์ไว้ และศึกษาทฤษฎีการวิเคราะห์เพลงไทย เกณฑ์มาตรฐานดนตรีไทยและเกณฑ์การประเมิน ของสำนักมาตรฐานอุดมศึกษา สำนักงานปลัดทบวงมหาวิทยาลัย เพื่อใช้ในการวิเคราะห์หาอัตลักษณ์การแปรทำนองระนาดทุ้ม นอกจากนี้ยังได้ให้ผู้เชี่ยวชาญด้านการบรรเลงระนาดทุ้ม และด้านการวิเคราะห์เพลง ช่วยตรวจสอบความถูกต้องของการวิเคราะห์และให้ข้อเสนอแนะเพิ่มเติมในรายงานการวิจัย ผลการศึกษาพบว่าเพลงเรื่องชุดทำขวัญ มีทั้งหมด 16 เพลง แต่ละเพลงแบ่งเป็น 2 ท่อน โดยทำนองระนาดทุ้มอยู่ในบันไดเสียงเดียวกันกับทำนองฆ้องวงใหญ่ทุกวรรค และมีลูกตกที่ตรงกับทำนองฆ้องวงใหญ่เกือบทุกเพลง ยกเว้นในเพลงสังข์เล็ก และเพลงดอกไม้ร่วง ที่ทำนองวรรคแรกมีลูกตกไม่ตรงกับลูกตกทำนองฆ้องวงใหญ่ ซึ่งมีเจตนาเพื่อฝากทำนอง เมื่อบรรเลงไปจนจบบรรทัดจึงมีลูกตกตรงกันกับลูกตกทำนองฆ้องวงใหญ่ ลักษณะทำนองที่เป็นอัตลักษณ์ของเพลงเรื่องชุดทำขวัญ คือ มีการตีล่วงหน้า โดยบรรเลงจบก่อนจังหวะ มีการลักจังหวะ ตีเตะมือซ้ายเตะมือขวา ทั้งแบบตีสวนและตีตาม การตีดูด การตีโขก ทั้งที่มีลักษณะแบบโขกมือเดียว และโขกเป็นคู่ นอกจากนี้ยังพบรูปแบบทำนองที่มีการใช้กระสวนจังหวะ 3 ตัวโน้ตใน 1 ห้อง และมีรูปแบบทำนองที่มีการตีจังหวะต่อเนื่องโดยเน้นเสียงมือขวาอีกหลายจุด ในช่วงต้นของทำนองเพลงมักมีการแปรทำนองระนาดทุ้มเหมือนวรรคแรกของเที่ยวก่อนหน้า ส่วนทำนองช่วงท้ายในแต่ละท่อน ทั้งเที่ยวแรกและเที่ยวกลับ ส่วนใหญ่จะบรรเลงเหมือนกันทั้ง 2 เที่ยว จากทำนองฆ้องวงใหญ่ในเพลงเรื่องชุดทำขวัญที่บรรเลงซ้ำกันในแต่ละเพลง แบ่งรูปแบบทำนองหลักๆออกเป็น 16 รูปแบบ ทำให้เห็นรูปแบบการแปรทำนองระนาดทุ้มที่หลากหลาย สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในเพลงอื่นๆที่มีรูปแบบทำนองฆ้องวงใหญ่เหมือนกัน โดยอาจเปลี่ยนบันไดเสียงให้เข้ากับเพลงนั้นๆ และจัดรูปแบบจังหวะใหม่
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมศิลปากร. (2497). เพลงชุดทำขวัญ. ไทยวัฒนาพาณิชย์.
กรมศิลปากร. (2544). เครื่องดนตรีไทย : Thai musical instruments. กรม.
ณัชชา โสคติยานุรักษ์. (2544). สังคีตลักษณ์และการวิเคราะห์. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชิต ชัยเสรี. (2560). ครูพิชิต ชัยเสรี (สุนทรียศาสตร์). prachakon srisakon.
มานพ วิสุทธิแพทย์. (2556). ทฤษฎีการวิเคราะห์เพลงไทย. สันติศิริการพิมพ์.
เมธี ศรีคโรจน์. (2560). วิเคราะห์ทางฆ้องวงใหญ่เพลงเรื่องทำขวัญ [ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต] (Master's thesis), http://ils.swu.ac.th:8991/F/L6YPPADGJJ2JLLRY9KNRK9EPCNP3M3R6A1ELKXGK21XP8EDUT902379?func=service&=&=&=&=&=&=&=&doc%5Flibrary=SWU01&local%5Fbase=SWU01&doc%5Fnumber=000416843&sequence=000001&line%5Fnumber=0001&func%5Fcode=DB%5FRECORDS&service%5Ftype=MEDIA&pds_handle=GUEST
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. ราชบัณฑิตยสถาน.
สงัด ภูเขาทอง. (2532). การดนตรีไทยและทางเข้าสู่ดนตรีไทย. โรงพิมพ์เรือนแก้วการพิมพ์.
สาทร กันภัย. (2551). การแปรทำนองระนาดทุ้มเพลงเชิดจีน : ทางครูบุญยัง เกตุคง. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักมาตรฐานอุดมศึกษา สำนักงานปลัดบวงมหาวิทยาลัย. (2544). เกณฑ์มาตรฐานดนตรีไทยและเกณฑ์การประเมิน. ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
อัศนีย์ เปลี่ยนศรี. (2555). พินิจดนตรีไทย เล่ม 2 ชุด "สารัตถะดนตรีไทย". สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.