ผลของการใช้แบบฝึกขลุ่ยรีคอร์เดอร์เพื่อพัฒนาทักษะการปฏิบัติ ขลุ่ยรีคอร์เดอร์ ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง (ฝ่ายประถม)

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง (quasi experimental research) รูปแบบ One Group Pretest Posttest Design มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ของการใช้แบบฝึกเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ที่มีต่อทักษะการปฏิบัติเครื่องดนตรี ก่อนและหลังการใช้แบบฝึกเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ (2) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อแบบฝึกเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ของโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง (ฝ่ายประถม) จำนวน 45 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster random sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบฝึกเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ แผนการจัดการเรียนรู้เรื่องขลุ่ยรีคอร์เดอร์ แบบประเมินทักษะการเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ แบบสอบถามความพึงพอใจต่อแบบฝึกเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ t-test ผลการวิจัยพบว่า (1) ทักษะการปฏิบัติขลุ่ยรีคอร์เดอร์ของนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้แบบฝึกเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อแบบฝึกเป่าขลุ่ยรีคอร์เดอร์อยู่ในระดับมากที่สุด