การบริหารงานวิชาการโดยใช้เทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์

Main Article Content

เทพศิรินทร์ วุฒิยางกูร

บทคัดย่อ

การบริหารงานวิชาการเป็นภารกิจหลักของสถานศึกษา ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาตามมาตรฐานที่กำหนด โดยเฉพาะในยุคดิจิทัลที่เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทอย่างมากในการจัดการศึกษา การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการโดยใช้เทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์ โดยเน้นการบูรณาการเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อยกระดับประสิทธิภาพการบริหารงานวิชาการให้สามารถตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคม และสอดคล้องกับเป้าหมายของการจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 แนวทางการบริหารงานวิชาการโดยใช้เทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์ต้องคำนึงถึง 3 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ 1) การใช้เทคโนโลยีโดยคำนึงถึงชีวิต ซึ่งหมายถึงการเลือกใช้เทคโนโลยีที่ปลอดภัย เหมาะสม และส่งเสริมสุขภาวะของผู้เรียนและบุคลากร 2) การใช้เทคโนโลยีโดยคำนึงถึงสังคม ซึ่งหมายถึงการส่งเสริมการเรียนรู้ที่เท่าเทียม การลดช่องว่างทางการศึกษา และการใช้เทคโนโลยีอย่างมีจริยธรรม และ 3) การใช้เทคโนโลยีโดยคำนึงถึงสิ่งแวดล้อม ซึ่งหมายถึงการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่า ลดผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อม และสนับสนุนแนวทางการพัฒนาที่ยั่งยืน ผลการศึกษาพบว่า แนวทางการบริหารงานวิชาการโดยใช้เทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์ช่วยให้โรงเรียนสามารถจัดการเรียนการสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ลดข้อจำกัดด้านเวลาและสถานที่ เสริมสร้างความร่วมมือระหว่างครู นักเรียน และผู้ปกครอง อีกทั้งยังช่วยให้การวางแผนและการดำเนินงานด้านวิชาการเป็นไปอย่างเป็นระบบ ส่งผลให้คุณภาพของการเรียนรู้สูงขึ้น นอกจากนี้ เทคโนโลยียังช่วยในการพัฒนากระบวนการวัดและประเมินผลให้มีความแม่นยำและเป็นธรรมมากขึ้น รวมถึงส่งเสริมการพัฒนาทักษะดิจิทัลของครูและบุคลากรเพื่อให้สามารถใช้เทคโนโลยีในการจัดการศึกษาได้อย่างเหมาะสม จากผลการศึกษา สามารถสรุปได้ว่าการนำเทคโนโลยีมาใช้ในการบริหารงานวิชาการอย่างสร้างสรรค์เป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยยกระดับคุณภาพการศึกษา ทำให้การบริหารงานวิชาการมีความทันสมัย มีความยืดหยุ่น และตอบสนองต่อความต้องการของผู้เรียนในยุคดิจิทัล นอกจากนี้ แนวทางดังกล่าวยังสามารถนำไปปรับใช้กับสถานศึกษาที่มีบริบทแตกต่างกันได้ เพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้ที่มีคุณภาพ สอดคล้องกับมาตรฐานการศึกษาของชาติ และสามารถพัฒนาไปสู่การศึกษาแห่งอนาคตได้อย่างยั่งยืน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วุฒิยางกูร เ. . (2025). การบริหารงานวิชาการโดยใช้เทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์. วารสารระบบนิเวศการเรียนรู้และปัญญา, 3(1), 12–24. สืบค้น จาก https://so13.tci-thaijo.org/index.php/j_ecosystem_wisdom/article/view/1285
ประเภทบทความ
Articles

เอกสารอ้างอิง

กมล ภู่ประเสริฐ. (2553). การบริหารวิชาการในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 4 พ.ศ. 2562. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

กิติมา ปรีดีดิลก. (2545). Instructional Leadership: บทบาทที่ไม่ควรถูกลืม การบริหารเพื่อการปฏิรูปการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: เยลโล่การพิมพ์.

เกียรติศักดิ์ ลำพองชาติ. (2563). ทักษะการทำงานในโลกดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการครุสภา.

คณะเทคนิคการแพทย์ มหาวิทยาลัยมหิดล. (2566). สุขภาพกับเทคโนโลยี. แหล่งที่มา: www.mt.mahidol.ac.th/wp-content/uploads/home/main/health-brochure/2019/pdf/12.pdf สืบค้นเมื่อ 15 กรกฏาคม 2566.

จันทรานี สงวนนาม. (2545). ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บุ๊คพอยท์.

ประเวศ วะสี. (2544). ยุทธศาสตร์ทางปัญญาและการปฏิรูปการศึกษาที่พาประเทศพ้นวิกฤต. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2543). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.

ปัทมาพร ท่อชู และวิทยา อินทร์สอน. (2559). การเลือกใช้เทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์. วารสาร INDUSTRIAL TECHNOLOGY REVIEW, 22(285), 107-111.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์ และคณะ. (2557) โรงเรียนผลิตภาพ: สัตตทัศน์เพื่อการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

ภิญโญ สาธร. (2544). หลักการบริหารโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.

รุจิรา ภู่สาระ. (2545). การบริหารหลักสูตรในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บุ๊ค พอยท์.

วีรยุทธ ชาตะกาญจน์. (2555). เทคนิคการบริหารสำหรับนักบริหารการศึกษามืออาชีพ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. (2547). คู่มือการนิเทศงานบริหารในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักการศึกษา.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2566). Digital Disruption และมาตรการรับมือด้าน HR ของภาครัฐ. [ออนไลน์], แหล่งที่มา: www.ocsc.go.th/sites/default/files/digital_disruption-article-ocscfeb2020.pdf. สืบค้นเมื่อ 6 กรกฎาคม 2566.

สำนักงานพัฒนาระบบข้อมูลข่าวสารสุขภาพ และ เว็บไซต์ www.thaiitwatch.org. (2566). ภัยเทคโนโลยีต่อสุขภาพ ตอน ผลกระทบจากคอมพิวเตอร์. [ออนไลน์], แหล่งที่มา: https://www.thaipbs.or.th/news/content/93522. สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2566.

สุปรีดี ศรวัฒนา. (2566). ผลกระทบของเทคโนโลยีสารสนเทศต่อสังคมไทย. [ออนไลน์], แหล่งที่มา: www.botanikajr.blogspot.com/2008/03/blog-post.html. สืบค้นเมื่อ 30 กรกฎาคม 2566.

อภิญญา รัตนโกเมศ. (2552). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุดรธานี เขต 3. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 32(4), 186.

อุทัย บุญประเสริฐ. (2557). หลักสูตรและการบริหารหารวิชาการโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร: เอรส ดี เพรส.

Connor. A.M. (2016). A historical review of creative technologies. In A.M. Connor & S. Marks (Eds.) Creative Technologies for Multidisciplinary Applications. Hershey: IGI Global.

Dittothailand. (2024). 5 เทคโนโลยีเพื่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม อัปเดท 2024. [ออนไลน์], แหล่งที่มา: https://www.dittothailand.com/dittonews/environmental-conservation. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2566.

Mediathailand Blog. (2024). ปัญหาและผลกระทบด้านสังคม. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://mediathailand-ictedu.blogspot.com/2012/07/125.html. สืบค้นเมื่อ 14 กรกฎาคม 2566.

Miller, Van. (1995). The Public Administration of American School Systems. New York: Macmillan Company.

Moira Lawler. (2023). 7 Ways to Do a Digital Detox (Without Pulling the Plug Entirely). [online]: https://www.everydayhealth.com/emotional-health/how-to-do-a-digital-detox-without-unplugging-completely/ สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2565.