การเสริมสร้างสมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษาด้วยรูปแบบการปรึกษาเชิงผสานเทคนิควิธี

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการให้การปรึกษาของครูที่ปรึกษา 2) ศึกษาผลการใช้รูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษา การวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 พัฒนารูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษาซึ่งประกอบด้วย โปรแกรมการปรึกษากลุ่ม เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษาด้วยการปรึกษาเชิงผสานเทคนิควิธี และบทเรียนออนไลน์ เรื่อง สมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษา และระยะที่ 2 ศึกษาผลการใช้รูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษา โดยใช้แบบวัดสมรรถนะการปรึกษาทั้งในระยะก่อนการทดลอง ระยะหลังการทดลอง และระยะติดตามผลกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 20 คน ทำการสุ่มอย่างง่ายเข้ากลุ่มทดลอง 1 กลุ่ม จำนวน 10 คน และกลุ่มควบคุม 1 กลุ่ม จำนวน 10 คน ซึ่งมีความสมัครใจในการเข้าร่วมการทดลอง และมีคะแนนสมรรถนะการปรึกษาตั้งแต่ระดับปานกลางลงมา สถิติที่ใช้คือ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเทคนิคการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบมีการวัดซ้ำแบบทางเดียว ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการให้การปรึกษาของครูที่ปรึกษา เป็นการผสมผสานเทคนิคการให้การปรึกษา ซึ่งเป็นการบูรณาการทางเทคนิคของทฤษฎีการให้การปรึกษา ประกอบด้วย การฟังอย่างตั้งใจและการรับรู้ การยอมรับ การเข้าใจ การสร้างบรรยากาศที่อบอุ่นจริงใจ การปรับความคิด การมอบหมายการบ้าน การพูดในใจ สํารวจตัวเอง การจินตนาการ และการปรับความคิดมีขั้นตอนการปรึกษา 3 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นนำ ขั้นดำเนินการ และขั้นยุติ ซึ่งประกอบด้วยการให้การปรึกษาทั้งหมด 10 ครั้ง ระยะเวลา ครั้งละ 60-90 นาที โดยครั้งที่ 1-2, 5, 8-10 เป็นการปรึกษากลุ่มแบบพบหน้า โดยครั้งที่ 3 และ 6 เป็นการปรึกษากลุ่มแบบพบหน้าและมีการศึกษาบทเรียนออนไลน์ด้วยตนเอง ครั้งที่ 4 และ 7 เป็นการปรึกษากลุ่มแบบพบหน้าและมีการฝึกปฏิบัติด้วยตนเองร่วมด้วย ซึ่งผู้วิจัยได้พัฒนาขึ้นเองและสอบถามความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ โดยใช้แบบตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา 2. ผลการใช้รูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการให้การปรึกษาของครูที่ปรึกษาพบว่า 1) กลุ่มทดลองที่ได้รับรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษา มีสมรรถนะการปรึกษาของครูที่ปรึกษา ไม่แตกต่างกับกลุ่มควบคุม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 2) กลุ่มตัวอย่างที่ได้รับรูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการปรึกษาสำหรับครูที่ปรึกษา มีสมรรถนะการปรึกษาของครูที่ปรึกษา หลังการทดลองสูงกว่าก่อนทดลอง มีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีผลต่างค่าเฉลี่ย .231 สมรรถนะการปรึกษาของครูที่ปรึกษาติดตามผลสูงกว่าก่อนทดลอง มีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยมีผลต่างค่าเฉลี่ย .213 ส่วนในระยะหลังการทดลองและติดตามผลไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05