THE DEVELOPMENT OF ENGLISH TRAINING MODULES FOR FOOD AND CATERING SERVICES

Authors

  • Weerachai Umpornpaiboon Faculty of Humanities and Social Science, Dhonburi Rajabhat University

Keywords:

training module, English for food and catering services, English for specific purposes

Abstract

This research focused on creating English training modules that empowered learners to fulfill communicative requirements in food and cateringservices.The objectives of the study were as follows: 1) todevelop English training modules in the food service sector, with the goal of achievingthe specified efficiency value; 2) to investigate the learning achievement of students who used the English training modules; and 3) to examine the satisfaction levels of students who completed the English training modules.This research used a sample group of 39 students majoring in Business English at Dhonburi Rajabhat University in Bangkok. The research tools consisted of 1) the English training modules for food and cateringservices 2) the achievement test; and 3) the satisfaction questionnaire.The statistical techniques were efficiency testing (E1/E2), t-test, Mean(M) and Standard Deviation (SD).The research findings were as follows: 1) The English training modules for food and catering services comprised four units, i.e., welcoming guests, handling food and beverage orders, serving food and giving services, andpresenting the check. The English training modules achieved an efficiency score of 69.69/70.42, meeting the study's hypothesized efficiency criterion of 70/70. 2) Students significantly improved learning achievement after completing the English training modules, with statistical significance at the 0.01 level. 3) Students reported a high level of satisfaction (M= 4.50 andSD = 0.64). 

References

กฤษมันต์ วัฒนาณรงค์. (2554). นวัตกรรมและเทคโนโลยีเทคนิคศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

เฉลิม มลิลา นิติเขตต์ปรีชา. (2559). เทคนิควิธีการสอนประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชลธิชา บุญนาค. (2562). งานบริการอาหารและเครื่องดื่ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย. 5(1). 6-20.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2554). ระบบสื่อการสอนสำหรับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ในเอกสารการสอนชุดวิชา สื่อกับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. หน่วยที่ 2 สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ชุติวัฒน์ สุวัตถิพงศ์. (2560). การประเมินนวัตกรรม สื่อ และเทคโนโลยีทางการศึกษา ในเอกสารการสอนชุดวิชา นวัตกรรม สื่อ และเทคโนโลยีการศึกษาสำหรับเด็กปฐมวัย. สาขาวิชาศึกษาศาสตร์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ณัฏฐภรณ์ หลาวทอง. (2559). การสร้างเครื่องมือวิจัยทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณัฐธยาน์ เพ็งสุวรรณ. (2558). การพัฒนาชุดกิจกรรมการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อความเข้าใจร่วมกับแผนที่ความคิดสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2561). หลักการจัดการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ดวงพร ทรงวิศวะ. (2560). การจัดบริการอาหารในร้านอาหารและภัตตาคาร. ในเอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการห้องพักและการจัดการอาหารและเครื่องดื่ม. สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโรงแรมและภัตตาคาร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ทัศนีย์ ธราพร. (2556). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมภาษาอังกฤษเพื่อการโรงแรมโดยใช้รูปแบบการสอนแบบเน้นภาระงานเพื่อส่งเสริมทักษะการสื่อสาร. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

นลิน สีมะเสถียรโสภณ และบวรลักษณ์ เกื้อสุวรรณ. (2558). การพัฒนาชุดฝึกอบรมทักษะภาษาอังกฤษสำหรับพนักงานธุรกิจท่องเที่ยวและบริการ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฎบุรีรัมย์. 7(2). 57-73.

นีรนุช ศรีสวย. (2561). ผลของการใช้ชุดฝึกอบรมแบบเน้นการปฏิบัติงานเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการโรงแรมของพนักงานบริการอาหารและเครื่องดื่ม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 18(1). 180-190.

บุญพา คำวิเศษ. (2560). ความพร้อมด้านการใช้ภาษาอังกฤษของพนักงานต้อนรับในโรงแรมและที่พักในจังหวัดภูเก็ต. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 3(3). 25-35.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2559). เทคนิคการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิณพร คงแท่น อัญชนา ทองกระจาย และ Huanhuan Ma. (2562). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนาการอ่านออกเสียงภาษาจีนกลางสำหรับนักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีนชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาภาษาจีน. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.

มนสิทธิ์ สิทธิสมบูรณ์. (2563). ศาสตร์การวิจัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.

รณวีร์ พาผล. (2561). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนาชุดสื่อการเรียนรู้ด้วยตนเองเพื่อพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของผู้ประกอบการร้านอาหาร ในพื้นที่น้ำพุร้อน ดอยสะเก็ด จังหวัดเชียงใหม่. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

วารุณี เตชะ. (2563). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้แบบฝึกเสริมทักษะกับการสอนแบบปกติ. ใน วิภาส ทองสุทธิ์ (บ.ก.), นวัตกรรมเพื่อสุขภาพและสังคมในยุคดิจิตอล. การประชุมวิชาการระดับชาติ วิทยาลัยนครราชสีมา.

วาสนา ทวีกุลทรัพย์. (2560). รายงานการวิจัยเรื่อง การพัฒนาชุดฝึกอบรมทางไกล เรื่อง “การออกแบบระบบการผลิตและการใช้สื่อการสอนสำหรับครู” ทุนวิจัยของสถาบันวิจัยและพัฒนา. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วิชัย เจริญธรรมานนท์. (2555). การจัดการภัตตาคาร. ในเอกสารการสอนชุดวิชาการจัดการห้องพักและการจัดการอาหารและเครื่องดื่ม. หน่วยที่ 5 สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโรงแรมและภัตตาคาร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สินีนาฏ มีศร. (2559) การพัฒนาแบบฝึกเสริมทักษะการเขียนภาษาอังกฤษตามแนวการสอนแบบอรรถฐานสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนศรีวิชัยวิทยา จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สุภาพร ตาตะ. (2560). การพัฒนาแบบฝึกทักษะการอ่าน-เขียนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารด้วยวิธีสอนแบบมุ่งประสบการณ์ภาษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนโพรงมะเดื่อวิทยาคม จังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2565, 25 ตุลาคม). มูลค่าธุรกิจร้านอาหารขยายตัวในปี 2565-2566 ท่ามกลางโจทย์ท้าทายด้านต้นทุนและการรักษากำไรของผู้ประกอบการ. https://www.kasikornresearch.com/th/analysis/kecon/business.aspx

เอกพงศ์ ธนพิบูลย์พงศ์. (2555). การจัดการระบบปฏิบัติงาน งานบริการอาหารและเครื่องดื่ม. ในเอกสารการสอนชุดวิชา การจัดการห้องพักและการจัดการอาหารและเครื่องดื่ม. หน่วยที่ 8 สาขาวิชาการจัดการธุรกิจโรงแรมและภัตตาคาร. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

โอษฐ์สุมา ชุมพงศ์ และสุภาพร เจริญสุข. (2564). รายงานการวิจัยเรื่อง แนวทางการฝึกอบรมภาษาอังกฤษของมัคคุเทศก์ในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวทางทะเลในยุคดิจิทัล อำเภอสิเกา จังหวัดตรัง. วิทยาลัยการโรงแรมและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง.

Belcher, Diane D. (2006). English for Specific Purposes: Teaching to Perceived Needs and Imagined Futures in Worlds of Work, Study, and Everyday Life. TESOL Quarterly. 40(1).

Dudley-Evans & St. John Maggie. (1998). Developments in English for specific purposes: A multi-disciplinary approach. London: Cambridge University Press.

Ghorbani, M.R. (2011). Quantification and graphic representation of EFL textbook evaluation results. London: Bloomsbury Publishing Plc.

Hutchinson, T. & Waters, A. (1987). English for specific purposes. London: Cambridge University Press.

McGriff, S.J. (2008). ADDIE model diagram. Wikieducator e-learning educational resources. http://wikieducator.org/ File-ADDIE-model-diagram by McGriff.gif

Rodgers, R. & Rodgers, T.S. (2001). Approaches and methods in language teaching. (2nd ed.) Cambridge: Cambridge University Press.

Downloads

Published

2025-02-07

How to Cite

Umpornpaiboon, W. (2025). THE DEVELOPMENT OF ENGLISH TRAINING MODULES FOR FOOD AND CATERING SERVICES. Srinakharinwirot Academic Journal of Education, 25(1), 155–172. retrieved from https://so13.tci-thaijo.org/index.php/SWU_JEd/article/view/1306