การประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ด้านการศึกษาดนตรีสากล ในสถาบันอุดมศึกษา
คำสำคัญ:
ปัญญาประดิษฐ์ (AI), ดนตรีสากล, สถาบันอุดมศึกษาบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ ศึกษาเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ด้านการศึกษาดนตรีสากล ในสถาบันอุดมศึกษา ดังนี้ ประเด็นที่ 1 แนวคิดเกี่ยวกับสถาบันอุดมศึกษา ประเด็นที่ 2 ความรู้เนื้อหาผสานวิธีสอนและเทคโนโลยี โดยศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง 3 องค์ความรู้หลักของอาจารย์ในการจัดการเรียนรู้ให้มีประสิทธิภาพ และประเด็นที่ 3 แนวทางการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ด้านการศึกษาดนตรีสากล ภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ ผลการศึกษา พบว่า 1) การศึกษาเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ด้านการศึกษาดนตรีสากล ในสถาบันอุดมศึกษา ประเด็นที่ 1 แนวคิดเกี่ยวกับสถาบันอุดมศึกษา ส่วนที่ 1 มาตรฐานการจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2565 หมวด 2 ข้อ 12 คือ มีที่สำคัญ 5 ข้อ ส่วนที่ 2 มาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2565 ข้อ 4 มีที่สำคัญ 4 ด้าน ได้แก่ 1) ความรู้ 2) ทักษะ 3) จริยธรรม และ 4) ลักษณะบุคคล ประเด็นที่ 2 ความรู้เนื้อหาผสานวิธีสอนและเทคโนโลยี คือ มีที่สำคัญ 3 องค์ความรู้หลัก ได้แก่ ความรู้ด้านเนื้อหา ความรู้ด้านวิธีสอน และความรู้ ด้านเทคโนโลยี และประเด็นที่ 3 แนวทางการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ด้านการศึกษาดนตรีสากล ภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติ สำหรับภาคทฤษฎีมีที่สำคัญ คือ การนำองค์ความรู้เกี่ยวกับดนตรีสากล มาใช้ในการเรียนการสอนดนตรีสากล โดยวิธีการถ่ายทอดผ่านการปฏิบัติ หลักในการสอนภาคทฤษฎีดนตรีสากล มีความสำคัญมากสำหรับภาคปฏิบัติ ที่สำคัญ คือ การพัฒนาทุนมนุษย์ในยุคเศรษฐกิจสร้างสรรค์ ช่วยเสริมสร้างทักษะเฉพาะ ด้านสุนทรียภาพ การแสดงดนตรีภาคปฏิบัติอย่างเชี่ยวชาญ การประยุกต์ใช้ AINA สำหรับการประพันธ์เพลงคลาสสิก เพื่อการเรียนรู้เฉพาะบุคคล และการใช้ Suno AI ประยุกต์ใช้กับการสร้างสรรค์ผลงานเพลงประกอบภาพยนตร์ ทั้งเพลงสำหรับประกอบละครสั้น ที่มีเสียงร้องและเสียงเครื่องดนตรีประกอบที่หลากหลาย สำหรับการทำงานเป็นทีมและการเรียนรู้หลากหลายของผู้เรียน
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม, และ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2565). แผนปฏิบัติการด้านปัญญาประดิษฐ์แห่งชาติ เพื่อพัฒนาประเทศไทย ระยะ 6 ปี พ.ศ. 2565-2570. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและแผนการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
กฎกระทรวงการจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2565. (2565, 31 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 139 ตอนที่ 20 ก, หน้า 6.
ฆฤณ ชินประสาทศักดิ์, และคณะ. (2566). แก่นแท้ของ DEEP LEARNING. สมุทรปราการ: วัน โอ ไฟว์ดิจิตอล.
ดวงฤทัย โพคะรัตน์ศิริ. (2566). มนุษย์ ดนตรี หนังสือ ตอนที่ 11 แบบเรียนดุริยางค์สากลเบื้องต้น. วารสารเพลงดนตรี, 29(2), 37.
ประกาศคณะกรรมการมาตรฐานการอุดมศึกษา พ.ศ. 2565. (2565, 9 กันยายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 139 ตอนพิเศษ 212 ง.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภัทรศักดิ์ คำสามารถ, และคณะ. (2568). การใช้ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ในการบริหารการศึกษาสำหรับการปรับปรุงการเรียนรู้เฉพาะบุคคล. Journal of Educational Innovation and Research, 9(1), 709.
Bennett, D. (2008). Understanding the classical music profession. Aldershot, England: Ashgate.
Simms, B. R. (1996). Music of the twentieth century: Style and structure (2nd ed.). New York, NY: Schirmer Books.
Suno AI. (2025). A collaborative AI co-creator for the indie songwriter’s toolkit. Retrieved May 12, 2025, from https://www.sunoai.ai
Vevine, M. (2021). Machine learning and music composition: Creativity in the age of AI. Cambridge, England: Cambridge University.
Vorobyeva, K. I., et al. (2025). Personalized learning through AI: Pedagogical approaches and critical insights. Contemporary Educational Technology, 17(2), 4.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
