THE ENHANCEMENT OF COMPETENCY COUNSELING IN TEACHER THROUGH TECHNICAL ECLECTISM INTEGRATIVE COUNSELING
Keywords:
technical eclecticism integrative counseling, counseling competency, group counseling, counselor teacherAbstract
This study aimed to; 1) to develop a model for counselor teachers for enhance performance.2) Study the results of using the counseling competency development model for counselors. The study was divided into 2phases.Including Phase 1developed a model for counselor teachers. This includes a group counseling program. To enhance counseling competencies for teacher counselors using an integrated counseling model and techniques. and online lessons on counseling competencies for teachers and counselorsand Phase 2: examine the effect of using the counseling competency development model for counselor teachers by using the competency measure with the counselor teachers including the pre-experiment period, period after the experiment and the follow-up period for 20 people in Rayong Province Simple randomization was performed into 1 experimental groupof10 people and 1 control group of 10 people who voluntarily participated in the experiment. and had an average counseling competency score of moderate and lower. The data were analyzed using mean, standard deviation. and One-way analysis of variance repeated measurement: ANOVA.The studyresults are summarized as follows.1. Model for developing counseling competency for counselor teachers to strengthen the counseling competency of counselor teachers. It combines face-to-face group counseling and online lessons for self-study. Conducting 10 consultations, each time 60-90 minutes. The 1st-2nd, 5th, 8th-10thsession are face-to-face group counseling. The 3rdand 6thsession are face-to-face group counseling and self-directed learningonline. The 4thand 7thsession are face-to-face group counseling and self-practice.2. The results of using the model to enhance the counseling competency of counselors found that 1) the experimental group that received the model to develop counseling competency for counselors had counseling competency of counselors that was not different from the control group at a statistical significance level of .05, and 2)the sample group that received the model to enhance counseling competency for counselors had counseling competency of counselors after the experiment higher than before the experiment at a statistical significance level of .05 with a mean difference of .231. The counseling competency of counselors at follow-up was higher than before the experiment at a statistical significance level of .05 with a mean difference of .213. In the post-experiment and follow-up periods, there was no statistical significance difference at a statistical significance level of .05.
References
กรกฎา นักคิ้ม. (2559). สมรรถนะครูที่ปรึกษาของนักเรียนเพื่อนที่ปรึกษา YC เขตภาคกลาง. ศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 8(2). 88-102.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2559). เล็งฟื้น'นักจิตวิทยา'ในโรงเรียนช่วยดูแลเด็กที่มีปัญหาอารมณ์.
คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2555). คู่มืออบรมแนะแนว โครงการยกระดับคุณภาพครูทั้งระบบตามแผนปฏิบัติการไทยเข้มแข็ง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พงษ์พันธ์ พงษ์โสภา. (2543). ทฤษฎีและเทคนิคการให้การปรึกษา. กรุงเทพฯ: พัฒนาศึกษา.
เพ็ญนภา กุลนภาดล. (2557). การพัฒนาสมรรถนะการให้การปรึกษาวัยรุ่นของอาจารย์ที่ปรึกษาในโรงเรียนมัธยมศึกษา จังหวัดชลบุรี. การวัดผลการศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 20(2), 206-220.
พัชราภรณ์ ศรีสวัสดิ์. (2561). การศึกษาและพัฒนาการรับรู้ความสามารถในการให้คำปรึกษาของครูแนะแนว. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ ศรีนครินทรวิโรฒ, 19(1), 150-159.
ยุพาวดี เกริกกุลธร. (2561). การพัฒนาสมรรถนะครูที่ปรึกษาตามแนวคิดการมีสติและการเรียนรู้จากการปฏิบัติงาน, สันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 6(4), 1541-1555.
เรียม ศรีทอง. (2554). การศึกษาและพัฒนาสมรรถภาพการให้บริการแนะแนวของครูที่ปรึกษา สำหรับนักเรียนวัยรุ่นที่อยู่ในสภาวะเสี่ยงในครอบครัวของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพฯ. สืบค้นจาก http://www.dric.nrct.go.th.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2563). มาตรการป้องกันและแก้ไขปัญหาเด็กนักเรียนที่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์วิกฤติ. สืบค้นจาก https://www.obec.go.th/archives/224878.
สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. (2546). คู่มือการให้การปรึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
อาดัม นีละไพจิตร. (2553). การศึกษาและพัฒนาสมรรถนะการให้คำปรึกษากลุ่ม สำหรับครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม. (ปริญญานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
American Psychological Association. (n.d.). School psychology. Retrieved from http://www.apa.org/ed/graduate/specialize/school
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavior change. Psychological Review, 84, 191-215.
Corey, G. (2012). Theory and practice of group counseling. Canada: Brooks Cole.
Dwi, Y. P. S. (2018). Development model of professionalism guidance and counseling teacher. Advances in Social Science, 4(249), 257-260.
McClelland, D. C. (1973). Testing for competence rather than for intelligence. American Psychologist, 4(1), 427-450.
Spencer, L. & Spencer, S. (1993). Competency at work: Models for Superior Performance. New York. John Wiley and Sons.
Satir, V. (1988). The new people making. Palo Alto, CA: Science & Behavior.
Thorne, F. C. (2011). Principles of personality counseling: An eclectic viewpoint. Milton Keynes: Lightning source UK.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
