การขับร้องเพลงไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นรูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาลักษณะการขับร้องเพลงไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทย และ 2) เพื่อศึกษาวิธีปฏิบัติการขับร้องเพลงไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทย ใช้เครื่องมือประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ ใช้แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างเป็นทางการ โดย   การสัมภาษณ์ผู้รู้ และการสนทนากลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า 1) ลักษณะการขับร้องเพลงไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทย มีการพัฒนาร่วมกันระหว่าง การใช้ฐานเสียง ช่องเสียงแบบตะวันตก กลวิธีการขับร้องแบบไทยในขนบบางส่วน ทำนองเพลงไทยเดิมแบบดั้งเดิม และหลักทฤษฎีดนตรีตะวันตก เพลงขับร้องไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทย ถูกพัฒนาแบบต่อเนื่องจากอดีตจนมาถึงช่วงระหว่างช่วงปี พ.ศ. 2500 ถึงปัจจุบัน ปี พ.ศ. 2565 มีรูปแบบแบ่งออกเป็น 7 ประเภท คือ เพลงประเภทเพลงฟังเพื่อความเพลิดเพลิน เพลงสนับสนุนประเพณี พิธีกรรม หรือประกอบกิจกรรม เพลงประเภทปลุกใจ เพลงประเภทประกอบละคร ภาพยนตร์ เพลงโฆษณาสินค้า เพลงประเภทปลูกจิตสำนึก เพลงประเภทสร้างแรงบันดาลใจ บทเพลงเพื่อชีวิต เพลงประเภทเกี่ยวกับการศึกษา 2) วิธีการปฏิบัติการขับร้องเพลงไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทย เมื่อถึงยุคที่มีการนำทำนองจากเพลงไทยเดิมมาพัฒนา เข้ามาสู่ยุคเพลงขับร้องไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทยในช่วงเวลาต่อมา ได้มีการแต่งคำกลอนเนื้อร้องที่เป็นภาษาไทยมาประกอบทำนองร้อง ซึ่งในธรรมชาติของภาษาไทยนั้น มีเสียงอักขระอักษรสูง กลาง ต่ำ และคำสัมผัสองค์ประกอบที่สำคัญของการขับร้องเพลงไทยสากลโดยใช้แนวเสียงสำเนียงไทย คือ ทำนองหลัก โครงสร้างบทเพลง การเรียบเรียงเสียงประสาน คำประพันธ์ เนื้อเพลง การขับร้องสื่อสารเรื่องราวในบทเพลงโดยใช้เสียงมนุษย์ รูปแบบการนำเสนอขับร้อง เดี่ยว คู่ กลุ่ม