การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะผู้อำนวยการเรียนรู้ของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2
คำสำคัญ:
การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ, คุณลักษณะผู้อำนวยการเรียนรู้ของครูบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบคุณลักษณะผู้อำนวยการเรียนรู้ของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2 ศึกษาจากกลุ่มตัวอย่าง 300 คน ได้แก่ครู โดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วนของครูแต่ละอำเภอ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวมรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ โดยใช้การวิเคราะห์ด้วยวิธีสกัดองค์ประกอบหลักหลังหมุนแกนแบบมุมฉากด้วยวิธีแวริแมกซ์ ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบคุณลักษณะผู้อำนวยการเรียนรู้ของครู พบว่า ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ด้านการมุ่งสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ 2) ด้านการสร้างปฏิสัมพันธ์ทางบวกในการเรียนรู้ 3) ด้านการเป็นต้นแบบและมีส่วนร่วมในการเรียนรู้ 4) ด้านการจัดกระบวนการเรียนรู้ 5) ด้านการสร้างวินัยเชิงบวกในการเรียนรู้ และ 6) ด้านการพัฒนาและปรับปรุงการเรียนรู้
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). การวิเคราะห์ข้อมูลหลายตัวแปร (พิมพ์ครั้งที่ 4). บริษัทธรรมสาร.
ณิรดา เวชญาลักษณ์, & ธัญญาพร ก่องขันธ์. (2562). แนวปฏิบัติการบริหารจัดการชั้นเรียนของครูปฐมวัยตามแนวห้องเรียนคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กที่จัดการศึกษาระดับปฐมวัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 2. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 16(73), 23–30. https://so02.tcithaijo.org/index.php/SNGSJ/article/view/1016003
ทิศนา แขมมณี. (2546). วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 18). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธารารัตน์ มาลัยเถาว์. (2561). ความเป็นครูมืออาชีพ. โรงพิมพ์เจริญอักษร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). สำนักพิมพ์สุวีริยาสาส์น.
ประภาวดี ทามนตรี. (2562). บทบาทความเป็นครูกับการสร้างแรงบันดาลใจในห้องเรียนเด็กประถม. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(2), 176–191. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/196166
ประยูร บุญใช้. (2561). การอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้จากหลักการสู่การปฏิบัติ. จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
พรรณอร อุชุภาพ. (2561). การศึกษาและวิชาชีพครู. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2560). ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุพิน อยู่ศิลป์ชัย, ปกรณ์ ประจัญบาน, อนุชา กอนพ่วง, & ทวีศักดิ์ สว่างเมฆ. (2568). การเสริมสร้างวินัยให้กับนักเรียนโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. วารสารการศึกษาและนวัตกรรม, 27(3), 368–386. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/286589
ราศรี สวอินทร์, และคณะ. (2562). การสร้างแรงบันดาลใจจากครูต้นแบบเพื่อพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่องของนักศึกษาวิชาชีพครูในสามจังหวัดชายแดนใต้ [รายงานการวิจัย]. มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. https://wb.yru.ac.th/xmlui/handle/yru/5352
วลิดา อุ่นเรือน. (2566). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมร่วมกับแนวคิดการเรียนรู้ตามสภาพจริง เพื่อส่งเสริมความสามารถในการจัดการเรียนรู้ที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคลสำหรับนักศึกษาครู [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร].
วิชัย เสวกงาม, และคณะ. (2556). การพัฒนากระบวนการปรับปรุงคุณภาพการจัดการเรียนการสอนโดยการประยุกต์ใช้กระบวนการซิกซ์ซิกมาและการประเมินความต้องการจำเป็นแบบสมบูรณ์. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 41(4), 35–54. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/EDUCU/article/view/20567
ศักดาเดช ทาซ้าย. (2561). รูปแบบการพัฒนาครูด้านการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ โรงเรียนบึงกาฬ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 21. สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์ และบุคลากรทางการศึกษา.
สถิรพร เชาวน์ชัย. (2567). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. การพิมพ์ดอทคอม.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). คู่มือการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active learning). สำนักพิมพ์สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). ทักษะในศตวรรษที่ 21 สำหรับผู้เรียนไทย. พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). ครูไทยยุคใหม่สนใจดิจิทัล. พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). บทบาทใหม่ของครูในศตวรรษที่ 21. พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). โครงการประชุมปฏิบัติการปรับปรุงหน่วยการเรียนรู้ Active learning ในโครงการคัดเลือกและยกย่องครูผู้สร้างพลังการเรียนรู้ (Active Teacher Award). เอกสารอัดสำเนา.
อัสรี สะอีดี. (2561). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะของครูพลศึกษาในศตวรรษที่ 21 โดยประยุกต์ใช้การอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ร่วมกับการสอนแบบเสริมศักยภาพ [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].
เอกพจน์ ราษฎร์เจริญดี. (2562). การสร้างแรงจูงใจในชั้นเรียนของครูโรงเรียนโสตศึกษาในภาคกลาง [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยรังสิต].
Bandura, A. (1977). Social learning theory. Prentice Hall.
Block, L., Jesness, R., & Schools, M. P. (2013). One-to-one learning with iPads: Planning and evaluation of teacher professional development. University of St. Thomas Minnesota.
Comrey, A. L., & Lee, H. B. (2013). A first course in factor analysis. Psychology Press.
Dick, W., Carey, L., & Carey, J. O. (2009). The systematic design of instruction (5th ed.). Pearson Education.
Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). Teachers College Press.
Hair, J. F., Jr., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (1995). Multivariate data analysis with readings. Prentice Hall.
Powell, K. C., & Kalina, C. J. (2009). Cognitive and social constructivism: Developing tools for an effective classroom. Education, 130(2), 241–250.
Tantithara, C. (2016). The effects of a positive discipline program on executive functions of preschool children [Master’s thesis, Chulalongkorn University].
Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. Jossey-Bass.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
