อารักษ์ นัต เนียะตา: ผีผู้ปกปักษ์ในบริบทสังคมไทย พม่าและกัมพูชา
คำสำคัญ:
อารักษ์, นัต, เนียะตา, ผีผู้ปกปักษ์บทคัดย่อ
บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดเกี่ยวกับอารักษ์หรือผีผู้ปกปักษ์ในประเทศไทยและประเทศเพื่อนบ้าน โดยเป็นการศึกษาจากเอกสารและงานวิจัยแล้วนำเสนอในรูปแบบบทความทางวิชาการ ผลการศึกษาพบว่า แนวคิดเรื่องผีผู้ปกปักษ์มีความสัมพันธ์กับระบบคิดเรื่องผี ซึ่งเป็นวิถีของภูมิภาคของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่า ผีเป็นสิ่งที่อยู่กับสังคมนับแต่อดีต โดยไทยใช้คำว่า อารักษ์ พม่าใช้คำว่า นัต ส่วนเขมรใช้คำว่า เนียะตา แต่มีความหมายเป็นชนิดของผีระดับสูงที่มีเป้าหมายเป็นผู้ปกป้อง รักษาดินแดน รูปแบบของผี-ผู้ปกปักษ์ เป็นลักษณะร่วมของพัฒนาการในสังคมไทย พม่าและกัมพูชา ซึ่งมีหน้าที่ทางศีลธรรมและกลไกควบทางสังคมนับแต่อดีตและส่งต่อเป็นเกณฑ์ทางสังคมในปัจจุบัน องค์ความรู้ใหม่ คือ ความเชื่อเรื่องผี วิญญาณได้ยกระดับกลายเป็นผู้ปกปักษ์ในวิถีของสังคมแห่งอุษาคเนย์
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กฤติธี ศรีเกตุ. (2564ก). ความเชื่อเรื่องนัตกับการเมืองวัฒนธรรม: พหุวัฒนธรรมท่ามกลางกระแสความเป็นเมืองในมัณฑะเลย์. วารสารสังคมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 51 (1), 1-24.
กฤติธี ศรีเกตุ. (2564ข). นัตพม่ากับการเมืองวัฒนธรรม: ความสัมพันธ์เชิงอำนาจทางการเมืองวัฒนธรรมในพื้นที่ความเชื่อเรื่องนัตในประเทศเมียนมา. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9 (5), 1820-1839.
ชาญชัย คงเพียรธรรม. (2556). ความเชื่อเรื่องเนียะตาในสังคมเขมร. วารสารอินทนิลทักษิณสาร มหาวิทยาลัยทักษิณ. 7 (2), 47-62.
ฌึม กระอเสม และจาบพิน. (2494). พระราชพิธีทวาทศมาส. พนมเปญ: พุทธศาสนบัณฑิต.
เดวิด แชนด์เลอร์. (2546). ประวัติศาสตร์กัมพูชา. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโครงการตำรามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
ตรึง เงีย. (2518). อริยธรรมเขมร. พนมเปญ: พุทธศาสนบัณฑิต.
ตรึง เงีย. (2547). ประวัติศาสตร์เขมร. พนมเปญ: อบรม.
ธนเดช ต่อศร และคณะ. (2560). ความหมายและการดำรงอยู่ของความเชื่อเรื่อง “ผีปอบ” ในบริบทสังคมไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 9 (2), 152-167.
ธนวัฒน์ ปัญญานันท์ และถิรวัฒน์ วรรณพฤกษ์. (2565). ผีผู้ชายกับความอ่อนแอของความเป็นชายในสังคมปิตาธิปไตยไทย กรณีศึกษาภาพยนตร์เรื่องโรงแรมผี (2545) เดอะเลตเตอร์ เขียนเป็นส่งตาย (2549) และผีไม้จิ้มฟัน (2550). วารสารการสื่อสารและสื่อบูรณาการ. 10 (1), 325–354.
นิโรธ ศรีมันตะ และนัฎฐิกา นวพันธุ์. (2562). คติความเชื่อเรื่องผีสู่รูปแบบพื้นที่ว่างชุมชนและเรือนพักอาศัยพื้นถิ่นชาวเขมรถิ่นไทยในบริบทพื้นที่อีสานใต้. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล. 28 (1), 35–49.
พระมหาวีรพล วีรพโล (สิงสาร) และคณะ. (2566). สถานะและบทบาทของอารักษ์หลวงนครน่าน. วารสาร มจร พุทธศาสตร์ปริทรรศน์. 7 (2), 1-15.
พระศุภราชัย สุรสโก และคณะ. (2563). กระบวนทัศน์ใหม่ของความเชื่อในสังคมไทย: ผี พราหมณ์ พุทธศาสนาและวิทยาศาสตร์. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 7 (3), 1-14.
พุทธศาสนบัณฑิต. (2511). พจนานุกรมเขมร, พิมพ์ครั้งที่ 5. พนมเปญ: พุทธศาสนบัณฑิต.
ม. ปาลเลอร์กัวซ์. (2549). พระสังฆราชปัลเลอกัวซ์ เล่าเรื่องกรุงสยาม (Description du Royaume Thai ou Siam). สันต์ ท. โกมลบุตร. (ผู้แปล). กรุงเทพมหานคร: ก้าวหน้า.
มานิตย์ โศกค้อ และปฐม หงษ์สุวรรณ. (2560). บทบาทของตำนานและพิธีกรรมเกี่ยวกับผีมเหศักดิ์ในอำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 8 (1), 405-422.
มิเซล ตราเณ. (2546). วัฒนธรรมเขมรสุรินทร์. พนมเปญ: พุทธศาสนบัณฑิต.
เมียจ บุณณา. (2543). ประเพณีและขนบธรรมเนียมเขมร. พนมเปญ: บายัน.
เรณู เหมือนจันทร์เชย. (2558). หน้าที่ทางสังคมของความเชื่อผีบรรพบุรุษไทยโซ่ง บ้านเกาะแรต จังหวัดนครปฐม. วารสารภาษาและวัฒนธรรม. 34 (1), 85-103.
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (15 มีนาคม 2558). พระสยามเทวาธิราช. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2567, จาก https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AA%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%8A#/media/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B8%E0%B8%98%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%81%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1_%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%95%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%94_%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%87%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%9E%E0%B8%A1%E0%B8%AB%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%84%E0%B8%A3_(5).jpg
วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (17 กุมภาพันธ์ 2563). นะ (วิญญาณ). สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2567, จาก https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%99%E0%B8%B0_(%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2%E0%B8%93)#/media/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:20200217_113433_Mount_Popa_Mandalay_Region_Myanmar_anagoria.jpg
ศิราพร ณ ถลาง. (2555). อารักษ์บ้าน-อารักษ์เมือง การดำรงอยู่ของความเชื่อและพิธีกรรมเกี่ยวกับผี อารักษ์ในวิถีชีวิตไทย-ไทในปัจจุบัน. วารสารไทยศึกษา. 8 (1), 41-68.
ศิราพร ณ ถลาง. (17 ตุลาคม 2561). อารักษ์บ้าน-อารักษ์เมืองในวัฒนธรรมชนชาติไท: พลังและพลวัต. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2568, จาก http://www.thaistudies.chula.ac.th/2018/10/17/%e0%b8%ad%e0%b8%b2%e0%b8%a3%e0%b8%b1%e0%b8%81%e0%b8%a9%e0%b9%8c%e0%b8%9a%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%99-%e0%b8%ad%e0%b8%b2%e0%b8%a3%e0%b8%b1%e0%b8%81%e0%b8%a9%e0%b9%8c%e0%b9%80%e0%b8%a1%e0%b8%b7%e0%b8%ad/
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ. (2489). เที่ยวเมืองพะม่า. พระนคร: โรงพิมพ์พระจันทร์.
สัจภูมิ ละออ และอุเทน วงศ์สถิต. (2564). ภาพสะท้อนสังคมพุทธในเรื่องเล่าผีเขมร. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9 (3), 1144-1156.
สัจภูมิ ละออ. (2564). ภาพสะท้อนทางสังคมและกลวิธีการนำเสนอในเรื่องเล่าผีเขมร. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2525). เจ้าที่และผีปู่ย่า: พลวัตของความรู้ชาวบ้านอำนาจและตัวตนของคนท้องถิ่น. เชียงใหม่: คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Braun, K. (15 January 2001). Syncretism in Burma and Thailand. Retrieved 15 September 2008, from https://vanhoahoc.edu.vn/nghien-cuu/tai-lieu-tieng-nuoc-ngoai/other-cultures/1082-kelly-syncretism-in-burma-and-thailand.html
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารมนุษยวิชาการ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร

