พื้นที่ทางความเชื่อกับเพศสภาพ: การแสดงอัตลักษณ์ทางเพศของนักบวชไทยในเฟซบุ๊ก
คำสำคัญ:
พื้นที่ทางความเชื่อ, พื้นที่ทางเพศ, อัตลักษณ์ทางเพศบทคัดย่อ
เพศบรรพชิตมีรูปแบบที่สัมพันธ์กับกฎระเบียบ (วินัยและธรรม) และเกณฑ์ทางสังคม โดยมีอุดมคติและเป้าหมายเป็นกลไกสำคัญของการถือสมาทาน ส่วนเพศสภาพที่สัมพันธ์กับเพศรสเป็นเพศสภาพที่นิยมชื่นชอบ โดยมีคำเรียกว่า ตุ๊ด แต๋ว กะเทย เกย์ เพศสภาพทั้ง 2 มีนัยและเจตนารมณ์ที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะการถูกเผยแพร่ผ่านสื่อเฟซบุ๊กและกระจายไปสู่สาธารณะวงกว้าง จากการสำรวจกลุ่มเป้าหมายเป็นพระ-เณร ซึ่งมีสถานะเป็นบรรพชิตหรือนักบวชในพระพุทธศาสนา ภาพสะท้อนทวิลักษณ์แห่งความเป็นเพศสภาพในแบบที่ตนพึงใจ ทำให้เกิดคำถามแย้งและสงสัยว่า ทำไมคณะสงฆ์ปล่อยให้มีการบวชกลุ่มคนเหล่านี้ได้อย่างไร ทั้งมองไปถึงหลักการห้ามบวช เจตนารมณ์ในการบวชและสมณสัญญาที่ต้องมาพร้อมกับการบวช ไม่ใช่อัตลักษณ์อย่างที่แสดงและปรากฏทางสื่อออนไลน์ องค์ความรู้จากบทความนี้พบว่า การแสดงถึงอัตลักษณ์ของเพศสภาพเป็นการแสดงออกถึงสิทธิความเป็นมนุษย์ ขณะเดียวกันก็เป็นเกณฑ์วินิจฉัยร่วมต่อประเด็นสิทธิทางเพศกับสิทธิทางศาสนา และชุดความจริงที่แตกต่างกับท่าทีที่ควรเป็นทางออกและการแก้ปัญหาดังกล่าว
Downloads
เอกสารอ้างอิง
ชลิดาภรณ์ ส่งสัมพันธ์. (2557). สาธารณะ รัฐ เซ็กส์: คุลมเครือ/ย้อนแย้ง/ไม่นิ่ง. วารสารเพศวิถีศึกษา. 3 (1), 3-12.
เทอดศักดิ์ ร่มจำปา. (2545). วาทกรรมเกี่ยวกับเกย์ในสังคมไทย พ.ศ. 2508-2542. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2555). การศึกษาเกย์ในสังคมไทย: 5 ทศวรรษของการสร้างความรู้. วารสารเพศวิถีศึกษา. 2 (1), 141-180.
ปณิธิ บราวน์. (2557). เพศภาวะ เพศวิถีพหุวัฒนธรรม: Gender, Sexuality and Multiculturalism. วารสารเพศวิถีศึกษา. 3 (1), 23-49.
ผู้ให้ข้อมูล ก. (2556). ผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊ก. ผู้โพสต์เฟซบุ๊ก. 19 กรกฎาคม.
ผู้ให้ข้อมูล ข. (2556). ผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊ก. ผู้โพสต์เฟซบุ๊ก. 18 กรกฎาคม.
ผู้ให้ข้อมูล ค. (2556). ผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊ก. ผู้โพสต์เฟซบุ๊ก. 18 กรกฎาคม.
ผู้ให้ข้อมูล ง. (2556). ผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊ก. ผู้โพสต์เฟซบุ๊ก. 17 กันยายน.
ผู้ให้ข้อมูล จ. (2558). ผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊ก. ผู้โพสต์เฟซบุ๊ก. 27 ตุลาคม.
ผู้ให้ข้อมูล ฉ. (2558). ผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊ก. ผู้โพสต์เฟซบุ๊ก. 27 ตุลาคม.
ผู้ให้ข้อมูล ช. (2558). ผู้ใช้บัญชีเฟซบุ๊ก. ผู้โพสต์เฟซบุ๊ก. 27 ตุลาคม.
ไผท นาควัชระ. (2547). บทบาทและหน้าที่ของพระอุปัชฌาย์ในคณะสงฆ์ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญา
ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2554). ตอบ ดร.มาร์ติน : พุทธวินัย ถึงภิกษุณี. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
พระมหาเกรียงไกร เกริกชัยวัน. (2554). กระบวนการคัดเลือกและวิธีการฝึกอบรมพระอุปัชฌาย์ของคณะสงฆ์ไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พระระพิน พุทธิสาโร (ด้วงลอย). (2554). บัณเฑาะก์ในคัมภีร์เถรวาท: กรณีศึกษาปัญหาการบวชในสังคมไทย. สารนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์. (2555). บทความเสรีภาพเพศวิถีในสังคมไทยเพศกับการเมืองที่เปลี่ยนไป. วารสารเพศวิถีศึกษา. 2 (1), 13-24.
พระราชบัญญัติความเท่าเทียมระหว่างเพศ พ.ศ. 2558. (13 มีนาคม 2558). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 132 ตอนที่ 18 ก. หน้า 17-23.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม 1, 3, 4, 5, 10, 24. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารมนุษยวิชาการ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร

