ADMINISTRATORS’ DIGITAL LEADERSHIP AND TEACHER’ PERFORMANCE MOTIVATION IN INSTITUTIONS UNDER BANGKOK PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE
Keywords:
digital leadership, teacher' performance motivationAbstract
This research aims to: (1) investigate the level of digital leadership among school administrators and the level of work motivation among teachers in primary schools under the jurisdiction of the Bangkok Primary Educational Service Area Office; (2) study the relationship between digital leadership of school administrators and teacher motivation; and (3) examine how digital leadership of school administrators influences teachers’ motivation in their work. The sample consisted of 285 individuals. The independent variables included 1)Digital leadership and vision,2) Support for teaching through digital technology3) Ethics in the use of digital technology,4) Support for the use of digital technology in administration, and 5)Support for digital technology in assessment and evaluation.The dependent variables included 1) Job accomplishment 2) Recognition and respect 3)Characteristics of the work performed 4)Responsibility, and 5) Career advancement.Data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, Pearson's correlation coefficient, and multiple regression analysis (Enter method).The findings revealed that 1) Most of the respondents were female (174 individuals or 61.10%) and male (111 individuals or 38.90%). 2)The overall digital leadership of school administrators was at a high level (X̅ = 4.50, S.D. = 0.51). Two dimensions were rated at the highest level, while three were at a high level. The average scores for each aspect were ranked from highest to lowest. 3) There was a moderately high positive correlation between digital leadership of school administrators and teacher work motivation (r = 0.596**), which was statistically significant at the 0.01 level. he digital leadership of school administrators was able to jointly predict teachers’ work motivation in primary schools under the Bangkok Primary Educational Service Area Office by 68.60%. The statistical values were: R = 0.828, R² = 0.686, F = 121.987, and the result was statistically significant at the .01 level. When considering individual aspects, the support for the use of digital technology in assessment and evaluation (X5) had the highest positive and statistically significant effect. This was followed by the support for the use of digital technology in administration (X4), which also had a significantly positive impact, and the support for teaching and learning using digital technology (X2), which had a positively significant effect as well.
References
กอบสุข คงมนัส. (2561). เครื่องมือดิจิทัลเพื่อการเรียนรู้: วิธีแห่งการศึกษายุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 20(4), 279-290.
จันทนา แสนสุข. (2559). ภาวะผู้นำ (Leadership). (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.
จิณณวัตร ปะโคทัง. (2561). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลสำหรับผู้บริหารสถานศึกษามืออาชีพ. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
จิรพล สังข์โพธิ์. (2560). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 40(3), 12–23.
จีระนันท์ มูลมาตร. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ชัยศักดิ์ ศุกระกาญจน์. (2562). ภาวะผู้นําของผู้บริหารองค์การในยุค THAILAND 4.0. ค้นเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2566, จาก https://spark.adobe.com/page/YlGxuPO3qkdtE/
ชีวิน อ่อนละออ และคณะ. (2563). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล สำหรับนักบริหารการศึกษา. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเชีย, 10(1), 108-119.
ณัฐวุฒิ พงศ์สิริ. (2560). ผู้นำในยุคดิจิทัล Economy. สืบค้นจาก https://www.dharmniti.co.th/ผู้นำในยุค-digital-economy
บุญเชิด ภิญโญอนันตพงษ์. (2545). การวัดและประเมินผลการศึกษา: ทฤษฎีและการประยุกต์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
ปณตนนท์ เถียรประภากุล. (2561). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคการศึกษา 4.0. Veridian E-Journal, 11(2), 1994–2013.
พรทิพย์ เกิดผล. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารกับแรงจูงใจในการทำงานของครู. วารสารวิชาการวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี จังหวัดนนทบุรี, 9(1), 1–15.
ภารดี อนันต์นาวี. (2552). หลักการแนวคิดทฤษฎีทางการบริหารการศึกษา. ชลบุรี: มนตรี.
รุ่งรัตน์ พลชัย. (2563). ภาวะผู้นำกับการบริหารในยุคดิจิทัล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มมร วิทยาเขตอีสาน, 1(3), 53–62.
วันทนี ยอดยิ่ง. (2561). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานกับการนิเทศภายในสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 15, 146-157.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2557). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎีและนานาทัศนะร่วมสมัยปัจจุบัน (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16(1), 353–360.
สุนิสา บุญธรรม. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียน มัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครปฐม. วารสารนครรัฐ, 1(2), 49–60.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2561). ทักษะด้านดิจิทัลของข้าราชการและบุคลากรภาครัฐเพื่อการปรับเปลี่ยนเป็นรัฐบาลดิจิทัล. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2566–2570. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566–2570). กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/download/document/NESDP13/13th_NESDP.pdf
อุไรวรรณ วรรณา. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครศรีธรรมราช เขต 2. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 13(1), 24–41.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297–334. doi:10.1007/BF02310555
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Categories
License
Copyright (c) 2025 Faculty of Education, Srinakharinwirot university

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.