อุปมาอุปไมยในลูกทุ่งอีสาน

ผู้แต่ง

  • อดุลย์ คนแรง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • เชน นคร มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พระมหาโกศล ธีรปญฺโญ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • กิตติชัย สันทาลุนัย นักวิชาการอิสระ

คำสำคัญ:

อุปมาอุปไมย, ลูกทุ่งอีสาน, ภาษาถิ่นอีสาน

บทคัดย่อ

       การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาอุปมาอุปไมยในอีสานคดี ชุด ลูกทุ่งอีสาน 2) ศึกษากวีโวหารในอีสานคดี ชุด ลูกทุ่งอีสาน 3) ศึกษาการใช้ภาษาถิ่นอีสานในอีสานคดี ชุด ลูกทุ่งอีสาน เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ โดยนำข้อมูลจากหนังสืออีสานคดี ชุด ลูกทุ่งอีสาน มาศึกษา วิเคราะห์ สังเคราะห์ และเรียบเรียงในรูปแบบพรรณนาความ เพื่อให้ทราบการใช้ภาษาถิ่นอีสานในอีสานคดี ชุด ลูกทุ่งอีสาน

          ผลการศึกษาอุปมาอุปไมยที่ปรากฏในอีสานคดีชุดลูกทุ่งอีสานพบว่า 1) อุปมาอุปไมยมีทั้งรูปธรรมเปรียบเทียบกับนามธรรม รูปธรรมเปรียบเทียบกับรูปธรรม นามธรรมเปรียบเทียบกับนามธรรมและนามธรรมเปรียบเทียบกับรูปธรรม 2) กวีโวหารมีทั้งด้านเสาวรจนี นารีปราโมทย์ พิโรธวาทัง และสัลลาปังควิสัย 3) ภาษาถิ่นอีสานในอีสานคดี ชุด ลูกทุ่งอีสานเป็นภาษาที่สื่อตรง ๆ ฟังง่าย งดงาม อบอุ่น จริงใจ ชูรสลูกทุ่งอีสานให้สนุกสนานชวนฟังยิ่งขึ้น

เอกสารอ้างอิง

พงษ์ศักดิ์ จันทรุกขา. (2556). หอมดอกผักกะแญง. อุบลราชธานี: ศิริธรรมออฟเซ็ท.

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2556). คำวัด. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร: ราชบัณฑิตสถาน.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2552). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: ราชบัณฑิตสถาน.

แวง พลังวรรณ. (2545). อีสานคดี ชุด ลูกทุ่งอีสาน. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเรือนปัญญา จำกัด.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-03-31

รูปแบบการอ้างอิง

คนแรง อ., นคร เ., ธีรปญฺโญ พ. ., & สันทาลุนัย ก. . (2024). อุปมาอุปไมยในลูกทุ่งอีสาน. วารสารปัญญาและคุณธรรม, 1(1), 39–50. สืบค้น จาก https://so13.tci-thaijo.org/index.php/JWiM/article/view/678