การพัฒนาเกณฑ์การประเมินความคิดสร้างสรรค์ รายวิชาทัศนศิลป์ ประเภทผลงานประติมากรรม สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนวิเชียรมาตุ
คำสำคัญ:
เกณฑ์การประเมิน, ความคิดสร้างสรรค์, ประติมากรรมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ 1) เพื่อพัฒนาเกณฑ์การประเมินความคิดสร้างสรรค์ผลงานประติมากรรมสำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนวิเชียรมาตุ 2) เพื่อทดลองใช้เกณฑ์ฯ และ 3) เพื่อประเมินและปรับปรุงเกณฑ์ฯ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปฏิบัติการในชั้นเรียน โดยดำเนินการเป็น 3 วงจรประกอบด้วยการปฏิบัติงาน 3 ขั้นตอน ได้แก่ 1) Plan 2) Do & Check และ 3) Act กลุ่มเป้าหมายมีทั้งสิ้น 3 คน ใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสังเคราะห์ ประเด็นสนทนากลุ่ม ทดลองใช้แบบประเมินความคิดสร้างสรรค์/แบบประเมินการใช้เกณฑ์ประเมินความคิดสร้างสรรค์ การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ วิเคราะห์เชิงเนื้อหา ความถี่สะสม ค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า วงจรที่ 1 ผลการพัฒนาเกณฑ์ฯ พบว่า มีองค์ประกอบที่สำคัญ คือ 1) ความคิดริเริ่ม 2) ความคิดคล่องแคล่ว 3) ความคิดยืดหยุ่น และ 4) ความคิดละเอียดประณีต หรือความคิดละเอียดลออ วงจรที่ 2 ผลทดลองใช้เกณฑ์ฯ พบว่า ผลการทดลองใช้เกณฑ์ประเมินฯ ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด วงจรที่ 3 ผลการประเมินและปรับปรุงเกณฑ์ฯ พบว่า เนื่องจากเกณฑ์การประเมินบางส่วนให้ความหมายในการประเมินยังไม่ชัดเจนเท่าที่ควร จึงต้องมีการปรับปรุงเกณฑ์ให้มีความเหมาะสมและสอดคล้องกับบริบทของการประเมินความคิดสร้างสรรค์ของผู้เรียน
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. โรงพิมพ์สำนักงานกระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
จิตพนธ์ ชุมเกตุ. (2558). การพัฒนาเกณฑ์การประเมินมาตรฐานระบบการจัดการเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มธุรกิจชุมชนในภูมิภาคตะวันตกของประเทศไทย. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].
ชัยชาญ จันทศรี. (2552). ประติมากรรม. บริษัท วาดศิลป์ จำกัด.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2546). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. เทพเนรมิตการพิมพ์.
ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์. (2559). การพัฒนาและประเมินความคิดสร้างสรรค์ในสถานศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์. 27(1) : 1 – 14.
ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์. (2559). ครูวิทยาศาสตร์มืออาชีพ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 6(1). 159-173.
ทิศนา แขมมณี. (2544). วิทยาการด้านการคิด. เดอะมาสเตอร์ปรุ๊ป แมเนจเม้นท์.
ธนิตย์ เพียรมณีวงศ์. (2556). การพัฒนาแบบฝึกทักษะด้วยตนเองทางทัศนธาตุและองค์ประกอบศิลป์สู่การสร้างงานทัศนศิลป์สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนเซนต์คาเบรียล กรุงเทพฯ. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal,Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts). 7(2) : 1497 – 1508.
ประภัสสร จันทร์สถิตพร. (2554). การสร้างสารเพื่อเสริมแนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของหน่วยงานภาครัฐในประเทศไทย. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].
วนิช สุธารัตน์. (2547). ความคิดและความสร้างสรรค์. สุวีริยาสาส์น,
วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2562). การพัฒนาทักษะสร้างสรรค์นวัตกรรม. ศูนย์ผู้นำพัฒนานวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2554). ทฤษฎีการประเมิน (พิมพ์ครั้งที่ 3). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศุภามณ จันทร์สกุล. (2557). ยุคสมัยของการประเมินผลและแนวคิดทฤษฎีของนักประเมิน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 8(1), 68-79.
สมคิด พรมจุ้ย. (2550). เทคนิคการประเมินโครงการ (พิมพ์ครั้งที่ 5). จตุพร ดีไซน์.
สมาน ถาวรรัตนวณิช. (2562). การพัฒนารูปแบบการประเมินความคิดสร้างสรรค์ผ่านการทำโครงงานนวัตกรรมของนักเรียนชั้นมัยมศึกษา. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].
สำนักทดสอบทางการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). คู่มือการใช้เครื่องมือการประเมินสมรรถนะของผู้เรียน. โรงพิมพ์อักษรไทย.
ณัฐวรรณ เฉลิมสุข, (2563). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสาน วิชาศิลปศึกษาตามแนวทางการคิดเชิงออกแบบร่วมกับการเรียนศิลปะปฏิบัติ ที่บูรณาการเครื่องมือทางปัญญาเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ในการสร้างผลงานศิลปะของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย. [วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร].
สุไม บิลไบ. (2558). สมรรถนะทักษะและบทบาทครูไทยในศตวรรษที่ 21. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
สุวิมล ติรกานันท์. (2550) การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2560). การวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อารี พันธ์มณี. (2540). ความคิดสร้างสรรค์กับการเรียนรู้. ต้นอ้อ แกรมมี่ จำกัด.
เอกอมร ภัทรกิจพงศ์. (2560). การพัฒนาเกณฑ์การประเมินผลงานสร้างสรรค์ รายวิชาศิลปศึกษานิพนธ์ ประเภทงานวิจิตรศิลป์. วารสารครุศาสตร์, 45(4) : 242 – 255.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารนวัตกรรมการวิจัย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร
