การศึกษาผลสัมฤทธิ์การปฏิบัติกีตาร์ ด้วยชุดกิจกรรมการปฏิบัติกีตาร์แบบร่วมมือเชิงรุกของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร (ฝ่ายมัธยม)
คำสำคัญ:
การเรียนร่วมมือ, การเรียนเชิงรุก, ปฏิบัติกีตาร์, ผลสัมฤทธิ์ทักษะ, ความพึงพอใจต่อการเรียนบทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลองแบบหนึ่งกลุ่มทดลองก่อนและหลัง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์การปฏิบัติกีตาร์ และศึกษาความพึงพอใจของผู้เรียนหลังการปฏิบัติกีตาร์ด้วยชุดกิจกรรมการปฏิบัติกีตาร์แบบร่วมมือเชิงรุก กลุ่มตัวอย่างคือนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาทักษะดนตรีสากล3 (กีตาร์) ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ เครื่องมือทดลองคือ ด้วยชุดกิจกรรมการปฏิบัติกีตาร์แบบร่วมมือ (Cooperative learning) เชิงรุก (Active learning) เครื่องมือวัดคือ แบบวัดทักษะกีตาร์ และเครื่องมือรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อการปฏิบัติกีตาร์ด้วยชุดกิจกรรมการปฏิบัติกีตาร์แบบร่วมมือเชิงรุก โดยเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์โดยใช้ค่าทดสอบที (t-test) แบบ Dependence วิเคราะห์ผลด้วยโปรแกรม ผลการวิจัยพบว่า 1.) นักเรียนที่เรียนด้วยชุดกิจกรรมการปฏิบัติกีตาร์แบบร่วมมือ (Cooperative learning) เชิงรุก (Active Learning) มีผลสัมฤทธิ์ทางการปฏิบัติกีตาร์สูงขึ้นทั้งรายบุคคลและโดยรวม 2.) นักเรียนมีความพึงพอใจที่มีต่อการเรียนด้วยชุดกิจกรรมการปฏิบัติกีตาร์แบบร่วมมือ (Cooperative learning) เชิงรุก (Active Learning) โดยเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
Fitz - Gibbon & Carol T. (1987). How to Design a Program Evaluation. Newbury Park: SAGE.
Shelly Carolyn H. (1975). Similarities and differences between psychological deficit in aging and brain damage. Journal of Gerontology, 30(4), 448-455.
เพ็ญพนอ พ่วงแพ, และ อรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2558, มกราคม-เมษายน). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอน เพื่อส่งเสริมสมรรถนะในการออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ สังคมศึกษา สำหรับนักศึกษาวิชาชีพครู. มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 8(1), 2.
ณัชนัน แก้วชัยเจริญกิจ. (2550). ภาวะผู้นำและนวัตกรรมทางการศึกษา: บทบาทของครูกับ Active Learning. สืบค้นจาก: http://www.pochanukul.com.
ธงชัย ต้นทัพไทย. (2548). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และค่านิยมการบริโภคอาหารของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่สอนโดยใช้ชุดกิจกรรมพัฒนาศักยภาพการเรียนรู้ทางวิทยาศาสตร์. สารนิพนธ์ (กศ.ม. (การมัธยมศึกษา)), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ). สืบค้นจากhttp://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Sec_Ed/Thongchai_T.pdf
ปิยะมาศ ชาติมนตรี. (2550). การพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้ด้วยกระบวนการกลุ่มแบบร่วมมือ โดยใช้สวนพฤกษศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. (วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ศึกษา). มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, อุบลราชธานี. (คณะวิทยาศาสตร์).
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2544). วิจัยในชั้นเรียน : หลักการสู่การปฏิบัติ. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาคุณภาพวิชาการ.
มาลินี จุฑะรพ. (2537). จิตวิทยาการเรียนการสอน: กรุงเทพฯ : อักษราพิพัฒน์.
ศารทูล อารีวรวิทย์กุล. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์และความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบบูรณาการ และการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ (ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การมัธยมศึกษา)), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ). สืบค้นจากhttp://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Sec_Ed/Saratul_A.pdf
ศิริวรรณ วณิชวัฒนวรชัย. (2559). วิธีสอนทั่วไป (Method of Teaching). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สถาพร พฤฑฒิกุล. (2558). คุณภาพผู้เรียน เกิดจากกระบวนการเรียนรู้. สระแก้ว: คณะเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยบูรพา วิทยาเขตสระแก้ว
อภิญญา เคนบุปผา. (2546). การพัฒนาชุดกิจกรรมการทดลองวิทยาศาสตร์เรื่อง "สารและสมบัติของสาร" สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 (ปริญญานิพนธ์ (กศ.ม. (วิทยาศาสตรศึกษา)), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ). สืบค้นจาก http://thesis.swu.ac.th/swuthesis/Sci_Ed/Apinya_K.pdf
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.