แสง พื้นที่ และการรับรู้: การเดินทางของศิลปะจากมินิมัลลิสม์สู่ไลท์แอนด์สเปซ
คำสำคัญ:
ศิลปะแบบมินิมัลลิสม์, ศิลปะแสงและพื้นที่, ศิลปะร่วมสมัย, การรับรู้บทคัดย่อ
บทความ “Minimal to Light and Space” วิเคราะห์พัฒนาการของศิลปะร่วมสมัยผ่านการเปลี่ยนผ่านจากแนวคิดมินิมัลลิสม์ (Minimalism) ซึ่งเน้นความเรียบง่าย ความเป็นวัตถุ (Objecthood) และการจัดวางในพื้นที่จริง ไปสู่ขบวนการ Light and Space ที่ให้ความสำคัญกับการรับรู้ทางประสาทสัมผัส และประสบการณ์ของผู้ชมในฐานะองค์ประกอบสำคัญของงานศิลปะ บทความนำเสนอผลงานของศิลปินสำคัญ เช่น Donald Judd, Sol LeWitt, Dan Flavin และ Fred Eversley เพื่อชี้ให้เห็นพัฒนาการของแนวคิดจาก “การลดทอนรูปทรงและสัญลักษณ์” ไปสู่ “การสร้างพื้นที่แห่งการรับรู้” โดยใช้วัสดุสมัยใหม่ เช่น วัสดุอุตสาหกรรม พลาสติก เรซิน และแสงไฟนีออน เพื่อเปลี่ยนแปลงความสัมพันธ์ระหว่างศิลปะ วัตถุ ผู้ชม และบริบททางสังคม ผลการวิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่าศิลปะร่วมสมัยในบริบทนี้มิได้เป็นเพียงวัตถุที่นำเสนอให้ผู้ชมชื่นชมเท่านั้น แต่ยังเป็นกระบวนการสร้างประสบการณ์และการตั้งคำถามเชิงปรัชญาเกี่ยวกับการรับรู้ ความจริง และบทบาทของมนุษย์ในพื้นที่แห่งศิลปะ บทความนี้จึงมีคุณูปการต่อการขยายกรอบคิดทางศิลปะร่วมสมัย และเปิดพื้นที่ใหม่ในการเชื่อมโยงศิลปะกับศาสตร์อื่น ๆ เช่น สถาปัตยกรรม การออกแบบ เทคโนโลยี และปรัชญาเชิงประสบการณ์
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
เวอร์ชัน
- 2025-11-24 (3)
- 2025-11-19 (2)
- 2025-10-06 (1)
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 prasit wichaya

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร