การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาประมวลผลคำโดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้บรูเนอร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนราชวินิตสุวรรณภูมิ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์ คือ 1) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนรายวิชาประมวลผลคำก่อนเรียนและหลังเรียน โดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้บรูเนอร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนราชวินิตสุวรรณภูมิ และ 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้รายวิชาประมวลผลคำ โดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้บรูเนอร์ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำนวน 37 คน โรงเรียนราชวินิตสุวรรณภูมิ โดยใช้วิธีการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ สื่อการเรียนรู้รายวิชาประมวลผลคำ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อการจัดการเรียนรู้รายวิชาประมวลผลคำ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังใช้ทฤษฎีการเรียนรู้บรูเนอร์สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และ 2) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนรายวิชาประมวลผลคำ โดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้บรูเนอร์อยู่ในระดับมากที่สุดโดยมีคะแนนเฉลี่ยเท่ากับ 4.47
และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.40