รักษาศีล รักษาใจ
คำสำคัญ:
รักษาศีล, การรักษาใจบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาศีลในพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท และวิเคราะห์ศีลกับการรักษาใจ ผลการศึกษาพบว่า ศีลในพุทธศาสนาจัดแบ่งได้ 5 ประเภท ได้แก่ ศีล 5 เป็นสิ่งที่ชาวพุทธปฏิบัติกันทั่วไปเพื่อฝึกฝนตนเอง การถือศีลเป็นทางที่จะทำให้เราสามารถควบคุมจิตใจเราได้ ศีล 8 เป็นศีลที่มีพื้นฐานมาจากศีล 5 เน้นการไม่เสพกาม การรับประทานอาหารจำกัดเวลา การลดละการหาความสุขจากสิ่งบันเทิงหรือเครื่องปรนเปรอความสุขทางประสาทสัมผัสและการงดใช้เครื่องนั่งนอนฟูกหรูหรา ศีล10 เป็นศีลเยาวชนที่บวชเป็นสามเณรสมาทานรักษาเป็นประจำ ศีล 227 ศีลของพระภิกษุเป็นพระวินัยพุทธบัญญัติในส่วนที่เป็นกฎเกณฑ์ข้อห้ามสำหรับบุรุษผู้อุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาที่ต้องรักษาโดยเคร่งครัด และศีล 311 ศีลของพระภิกษุณี เป็นพระพุทธบัญญัติในส่วนที่เป็นข้อห้ามสำหรับสตรีผู้อุปสมบท
ศีลเป็นเครื่องมือสร้างความมีระเบียบแบบแผนในการดำเนินชีวิต และการอยู่ร่วมกันในสังคม และถือเป็นกฎเกณฑ์ความสำคัญพื้นฐานในสังคมเพื่อให้คนอยู่ร่วมกันด้วยดี ไม่เบียดเบียนกัน การถือศีล และการประพฤติปฏิบัติตนเป็นคนดีนั้นเป็นสิ่งที่ควรทำอย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอเพราะจะทำให้ชีวิตเรามีความสุข และสมหวังหรือหากเราต้องเจอกับปัญหาหรืออุปสรรคที่หนักหนาในชีวิตก็จะทำให้เรามีสติและรอบคอบในการแก้ปัญหาเหล่านั้นให้ผ่านพ้นไปและทำให้เราได้ใช้ปัญญาในการทำงานและสร้างความก้าวหน้าให้กับชีวิตและครอบครัวของเราได้อย่างเต็มที่ และมีความสุข
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารล้านนาวิจัยปริทรรศน์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.