การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความคงทนในการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน โดยใช้เทคนิคเกมคำศัพท์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนเอกชน สังกัดอำเภอเมืองกระบี่สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่

ผู้แต่ง

  • สุชานุช แก้วสุข คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
  • ธนาดล สมบูรณ์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
  • วีระ วงศ์สรรค์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

คำสำคัญ:

การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน, ความคงทนในการเรียนรู้คำศัพท์, ภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน, เกมคำศัพท์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน โดยใช้เทคนิคเกมคำศัพท์ ให้เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด ร้อยละ 70 2) ศึกษาความก้าวหน้าทางการเรียนคำศัพท์ภาษาอังกฤษ โดยใช้เทคนิคเกมคำศัพท์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนเอกชน 3) ศึกษาความคงทนในการจดจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนเอกชน 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนภาษาอังกฤษ โดยใช้เทคนิคเกมคำศัพท์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนเอกชน เป็นการวิจัยแบบกึ่งทดลอง ประชากรประกอบด้วย นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 กลุ่มโรงเรียนเอกชน จำนวน 11 โรงเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 โรงเรียนธิดาแม่พระกระบี่ จำนวน 28 คน ซึ่งได้จากการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ ประกอบด้วย 1) ชุดเนื้อหาคำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน 2) แผนการจัดการเรียนการเรียนรู้ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 4) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนการสอน

ผลการวิจัยพบว่า

  1. 1. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน โดยใช้เทคนิคเกมคำศัพท์หลังการทดลองการจัดการเรียนรู้ คิดเป็นร้อยละ 87.86
  2. ความก้าวหน้าทางการเรียน มีค่าเท่ากับ 0.7 อยู่ในระดับสูง คิดเป็นร้อยละ 70
  3. ความคงทนในการจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน โดยใช้เทคนิคเกมคำศัพท์หลังเรียนและเรียนไปแล้ว 2 สัปดาห์ ไม่แตกต่างกัน

4. นักเรียนมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551) . หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

ชัชรีย์ บุนนาค. (2561). ปัญหาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยและข้อเสนอแนะด้านยุทธศาสตร์การพัฒนาการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ ปี 2564 – 2568. ใน ดวงสมร รุ่งสวรรค์โพธิ์ (บ.ก.), การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 2 (น. 235-241). บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

จิราภรณ์ หนูยศ. (2566). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสาระการเรียนรู้เศรษฐศาสตร์ เรื่อง อุปสงค์และอุปทานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้บอร์ดเกมเศรษฐี [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

ภราดร สุขพันธ์. (2561). การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษกับความเป็นบัณฑิตในยุคปัจจุบัน. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 2(2), 89-100. https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMHR/

article/view/182762

บัวรัตน์ ศรีนิล. (2560). การออกแบบวิจัยธุรกิจ การเก็บรวบรวมข้อมูล การออกแบบสอบถาม และการเลือกตัวอย่าง. คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2561). สรุปผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2561. สืบค้น 23มกราคม 2568, จาก http://www.newonetresult.niets.or.th/AnnouncementWeb/PDF/SummaryONETM3_2560.pdf

ณรงค์กร มโนจันทร์เพ็ญ. (2561, 19 พฤศจิกายน). ประเทศที่มีทักษะความสามารถภาษาอังกฤษสูงมาก-ต่ำมาก 2021 ไทยอยู่โซนรั้งท้าย. The Standard. https://thestandard.co/countries-with-proficiency-in-english-rank/

ธีร์วรา ปลาตะเพียนทอง และภัทร์ธีรา เทียนเพิ่มพูน. (2563). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์การเรียนรู้ด้านคำศัพท์และความคงทนโดยใช้เทคนิคช่วยจำร่วมกับสมุดภาพคำศัพท์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอนุบาลนครปฐม. มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร.

อารีวรรณ เอี่ยมสะอาด. (2561). การจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในระดับประถมศึกษา. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.

Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Prentice-Hall.

Bruner, J. S. (1966). Toward a Theory of Instruction. Harvard University Press.

Ebbinghaus, H. (1885). Memory: A Contribution to Experimental Psychology. Teachers College.

Lozarito, K. K. S. & Segumpan, Ma. V. J. (2022). Effectiveness of Digital Games inStudents' Vocabulary. International Journal of English Language Teaching, 10(3), 8-14. https://doi.org/10.37745/ijelt.13%2Fvol10no2pp.8-14

Muhammad, R. A., Manurung, K., & Wahyudin, W. (2021). A Study on The Implementation of Word Chain Game in Teaching Vocabulary Mastery. E-Journal of ELTS (English Language Teaching Society), 9(3), 223–234. https://doi.org/10.22487/elts.v9i3.1878

Piaget, J. (1964). Biology and knowledge. Edinburgh University Press.

Brown, A., Smith, L., & Taylor, R. (2020). Hands-on learning in science education: A systematic review. Journal of Educational Research, 78, 245-259.

Thorndike, E. L. (1913). Educational psychology: The original nature of man (vol. 1). Teachers College. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/13763-000

Vygotsky, L. (1978). Interaction between learning and development. In Gauvain& Cole (Eds.), Readings on the Development of Children (pp. 34–40). Scientific American Books.

Harmer, J. (1991). The Practice of English language teaching: New edition. Longman.

Hake, R. R. (1998). Interactive-engagement versus traditional methods: A six-thousand-student survey of mechanics test data for introductory physics courses. American Journal of Physics, 66, 64-74. http://dx.doi.org/10.1119/1.18809

Wilkins, D. A. (1972). Linguistics in Language Teaching. Edward Arnold.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-26

รูปแบบการอ้างอิง

แก้วสุข ส., สมบูรณ์ ธ., & วงศ์สรรค์ ว. (2025). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความคงทนในการเรียนรู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับชีวิตประจำวัน โดยใช้เทคนิคเกมคำศัพท์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มโรงเรียนเอกชน สังกัดอำเภอเมืองกระบี่สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกระบี่. วารสารล้านนาวิจัยปริทรรศน์, 6(2), 82–96. สืบค้น จาก https://so13.tci-thaijo.org/index.php/JOLRR/article/view/1772

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย