กลยุทธ์การตลาดขับเคลื่อนซอฟต์พาวเวอร์อัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวตลาดน้ำเชิงสร้างสรรค์

ผู้แต่ง

  • สมาน มะโนแก้ว คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
  • ศุภลักษณ์ บาตโพธิ์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธนบุรี
  • เบญจวรรณ บวรกุลภา คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษากลยุทธ์การตลาดเพื่อสนับสนุนซอฟต์พาวเวอร์ไทยที่มีผลต่อแรงจูงใจวิถีท่องเที่ยวตลาดน้ำเชิงสร้างสรรค์ (2) เพื่อศึกษาพฤติกรรมแรงจูงใจซอฟต์พาวเวอร์อัตลักษณ์ท้องถิ่นในการ ชม ชิม ช็อป ในวิถีท่องเที่ยวตลาดน้ำเชิงสร้างสรรค์ของนักท่องเที่ยว โดยกลุ่มตัวอย่างคือ นักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวในพื้นที่บริเวณตลาดน้ำคลองลัดมะยม 400 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย และวิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในการหาค่าความคิดเห็นระดับความสำคัญ ผลการวิจัยพบ (1) ระดับค่าความคิดเห็นของกลยุทธ์การตลาด ของนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวในพื้นที่บริเวณตลาดน้ำคลองลัดมะยมสนับสนุนขับเคลื่อน ซอฟต์พาวเวอร์ มีความคิดเห็นอยู่ในระดับความสำคัญมากในทุก ๆ ด้าน (2) พฤติกรรม ชม ชิม ช็อป ของนักท่องเที่ยวตลาดน้ำคลองลัดมะยม คือ กิจกรรมนั่งเรือชมธรรมชาติและวิถีชีวิต ซื้อสินค้าที่ระลึก ซื้อขนมผลไม้ และรับประทานอาหาร ตามลำดับ โดยพบว่าค่าใช้จ่ายส่วนตัวในการท่องเที่ยวต่อครั้งของนักท่องเที่ยวอยู่ที่ 1,000-2,000 บาท ตามด้วยค่าใช้จ่ายที่ 2,001-3,000 บาท ผลที่ได้จากการวิจัยนี้จะเป็นประโยชน์ต่อการจัดการขับเคลื่อนซอฟต์พาวเวอร์อัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวตลาดน้ำเชิงสร้างสรรค์

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กรมการท่องเที่ยว. (2560). คู่มือการบริหารจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). สถานการณ์การท่องเที่ยวในประเทศ รายจังหวัด รายเดือน ปี 2567. สืบค้นเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2567, จาก https://www.mots.go.th/news/category/760

กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). The Power of Thailand Soft Power ท่องเที่ยวไทยพลังสร้างสรรค์ขับเคลื่อนเศรษฐกิจ. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

เกียรติ จิวะกุล, จาตุรนต์ วัฒนผาสุก, สุวัฒนา ธาดานิติ, ขวัญสรวง อติโพธิ, ชมพูนุท นาคีรักษ์ และเนตรนภิศ นาควัชระ. (2525). ตลาดในกรุงเทพมหานคร: การขยายตัวและพัฒนาการ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณิชมน ภมร และพัชรี ตันติวิภาวิน. (2564). การจัดการแหล่งชุมชนเพื่อให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสถึงวิถีชีวิตแบบดั้งเดิม: กรณีศึกษาชุมชนท้องถิ่นตลาดน้ำอัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารรังสิตบัณฑิตศึกษาในกลุ่มธุรกิจและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 7(2), 106-118.

พิมพงา เพ็งนาเรนทร์. (2561). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวของตลาดน้ำภาคกลาง เพื่อเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 4(1), 85-99.

วราภรณ์ ลิ้มเปรมวัฒนา และดาริกา กูลแก้ว. (2561). องค์ประกอบของปัจจัยการตลาดและพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาท่องเที่ยวตลาดน้ำคลองลัดมะยม. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 19(36), 41-50.

ศิริวรรณ ศิลาพัชรนันท์. (2556). อัตลักษณ์ชุมชนริมน้ำ: แม่กลองและบางปะกง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ปริญ ลักษิตานนท์, ศุภกร เสรีรัตน์, องอาจ ปทะวานิช และอมรศักดิ์ บุญเรือง. (2560). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

สุภาพิชญ์ ถิระวัฒน์. (2565). Soft Power (อำนาจละมุน). สืบค้นเมื่อวันที่ 22 มกราคม 2567 จาก https://library. parliament.go.th/th/radioscript/rr2565-may7

สุวิทย์ คงสงค์, สุวิชัย โกศัยยะวัฒน์ และจันทร์ชลี มาพุทธ. (2562). ชุมชนเข้มแข็งบนฐานทุนทางสังคมและทุนทางวัฒนธรรมของชุมชนตลาดน้ำในเขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม มหาวิทยาลัยบูรพา, 14(2), 178-190.

Kotler, P. & Keller, K. L. (2016). Marketing Management. 15thed. Edinburgh: Pearson Education.

Likert, R. (1967). The method of constructing and attitude scale. New York: Wiley and Sons.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rded. New York: Harper and Row.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-24

รูปแบบการอ้างอิง

มะโนแก้ว ส. ., บาตโพธิ์ ศ. ., & บวรกุลภา เ. . (2025). กลยุทธ์การตลาดขับเคลื่อนซอฟต์พาวเวอร์อัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อส่งเสริมอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวตลาดน้ำเชิงสร้างสรรค์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี (ฉบับบัณฑิตศึกษา), 3(3), 77–86. สืบค้น จาก https://so13.tci-thaijo.org/index.php/gdjournal/article/view/2885

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย