ภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกในองค์การ

ผู้แต่ง

  • วัลลภา วิชะยะวงศ์ สาขาวิชาธุรกิจระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม
  • เกียรติภูมิ ชาภักดี สมาคมตัวแทนออกของรับอนุญาตไทย
  • บวรสิทธิ์ ศรศิลป บริษัท วินวอน ออดิท จำกัด

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำ, การเปลี่ยนแปลงเชิงบวก

บทคัดย่อ

            ภาวะผู้นำเป็นพฤติกรรมความสามารถของบุคคลในการกระตุ้นและสร้างแรงจูงใจให้กับสมาชิกในทีมหรือองค์การ เป็นความสัมพันธ์ที่มีอิทธิพลระหว่างผู้นําและผู้ตามในการสร้างความเชื่อมั่นและให้การสนับสนุนบุคคลเพื่อให้บรรลุเป้าหมายองค์การ การปรับตัวและการพัฒนาองค์การในสภาพแวดล้อมที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วในด้านเทคโนโลยี การแข่งขันทางธุรกิจ และพฤติกรรมผู้บริโภค ผู้นำควรมุ่งเน้นการวางแผนเชิงกลยุทธ์เพื่อให้การเปลี่ยนแปลงมีทิศทางและเป้าหมายที่ชัดเจน การสร้างแรงบันดาลใจ ผลักดันให้พนักงานเกิดความคิดสร้างสรรค์ สร้างความรู้สึกการมีส่วนร่วม และรับผิดชอบอย่างเท่าเทียมกัน ภาวะผู้นำเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกในองค์การสามารถปรับตัวและประสบความสำเร็จในสภาวะที่มีการเปลี่ยนแปลง การมีผู้นำที่มีวิสัยทัศน์ มีความสามารถในการสร้างแรงจูงใจและสื่อสารได้ถูกต้องชัดเจนจะช่วยให้องค์การก้าวข้ามความท้าทาย และสร้างความสำเร็จในระยะยาวได้อย่างยั่งยืน

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

เขมิกา สงวนพวก. (2567). การศึกษารูปแบบของผู้นำองค์กรที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวใน

กรุงเทพมหานคร: กรณีศึกษาธุรกิจโรงแรม. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 18(2), 63–74.

จตุรภัทร วงศ์สิริสถาพร. (2567). อิทธิพลภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง การจัดการนวัตกรรมเชิงกลยุทธ์ที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ: กรณีศึกษาธุรกิจผลิตเซรามิกขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดลำปาง. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 16(1), 49-61.

ธวัฒน์ ใจชื่อ. (2567). คุณลักษณะภาวะผู้นำและการพัฒนาองค์การที่มีผลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีของพนักงานบริษัทประกันวินาศภัยในประเทศไทย. วารสารศิลปการจัดการ, 8(3), 405-424.

ธีรพงศ์ ฉุนกล้า. (2564). อิทธิพลของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงต่อผลการปฏิบัติงานผ่านแรงจูงใจและความพึงพอใจในงานของพนักงานบริษัทผลิตเครื่องจักรอุตสาหกรรมเหล็ก จังหวัดระยอง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.

พนัชกร สิมะขจรบุญ. (2566). การจัดการความเปลี่ยนแปลง. เพชรบุรี: โครงการพัฒนาตำราและหนังสือคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พัชรา วาณิชวศิน. (2560). การพัฒนาภาวะผู้นำ: จากทฤษฎีสู่แนวปฏิบัติที่ดีและกรณีศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน

วรัญพงศ์ บุญศิริธรรมชัย, พลอย สุดอ่อน, และจุล ธนศรีวนิชชัย. (2565). องค์ประกอบภาวะผู้นำที่มีผลต่อความพึงพอใจ และความผูกพันในการทำงาน. วารสารวิชาการสังคมศาสตร์เครือข่ายวิจัยประชาชื่น, 4(1), 44-59.

สุดาวดี เตชบุญมี. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับประสิทธิผลในการบริหารองค์กร. Humanities and Social Science Research Promotion Network Journal, 6(2), 98-113.

อภิรักษ์ บุปผาชื่น. (2563). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม: การขับเคลื่อนองค์การสู่ความเป็นเลิศ. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 4(3), 205-216.

อาทิตยานันท์ ยุระยาตร์ และอุษณา แจ้งคล้อย. (2565). อิทธิพลของภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อความพึงพอใจ และประสิทธิผลการทำงานในสำนักงานบัญชีของผู้ทำบัญชี. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 12(1), 244-257.

Achua, C. F., & Lussier, R. N. (2010). Effective leadership. 4thed. Canada: South-Western.

Akparep, Y. J., Jengre, E., & Mogre, A. A. (2019). The influence of leadership style on organizational performance at TumaKavi Development Association, Tamale, Northern Region of Ghana. Open Journal of Leadership, 8(1), 1-22.

Allen, S., & Hartman, N. (2008). Leadership development: An exploration of sources of learning. Advanced Management Journal, 73(1), 10–62.

Cialdini, R. B. (2001). Influence: The psychology of persuasion. New York: Harper Business.

Garvin, D. A. (1993). Building a learning organization. Harvard Business Review, 71(4), 78–91.

Hassan, S., Jati, M. K. K., Majid, M., & Ahman, Z. (2019). The role of transformational leadership towards MAHB. International Journal of Accounting, Finance and Business, 4(17), 1–7.

Hilton, S. K., Arkorful, H., & Martins, A. (2020). Democratic leadership and organizational performance: The moderating effect of contingent reward. Management Research Review, 44(7), 1042-1058.

Lewin, K., Lippitt, R., & White, R. K. (1939). Patterns of aggressive behavior in experimentally created social climates. Journal of Social Psychology, 10(3), 239–245.

Locke, E. A., & Latham, G. P. (1990). A theory of goal setting & task performance. Englewood Cliffs, NJ:

Prentice-Hall.

Northouse, P. G. (2018). Leadership: Theory and practice. 8thed. Thousand Oaks California: Sage Publications.

Odumeru, J. A., & Ogbonna, I. G. (2013). Transformational vs. transactional leadership theories: Evidence in literature. International Review of Management and Business Research, 2(2), 355–361.

Robbins, S. P., & Judge, T. A. (2019). Organizational behavior. 18thed. London: Pearson Education.

Tannenbaum, R., Weschler, I. R., & Massarik, F. (1961). Leadership and organization: A behavioral science approach. New York: McGraw-Hill.

Tufan, A. (2022). Leadership styles and their impact on organizational performance. Journal of Management Studies, 45(3), 225–250.

Yukl, G. (2013). Leadership in organizations. 8thed. New York: Pearson.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-05-18

รูปแบบการอ้างอิง

วิชะยะวงศ์ ว. ., ชาภักดี เ. ., & ศรศิลป บ. . (2025). ภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกในองค์การ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธนบุรี (ฉบับบัณฑิตศึกษา), 3(1), 12–24. สืบค้น จาก https://so13.tci-thaijo.org/index.php/gdjournal/article/view/2094

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ