การพัฒนาทักษะการอ่านคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย โดยใช้แบบฝึกทักษะการอ่าน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านห้วยผึ้งใหม่ ตำบลแม่โถ อำเภอแม่ลาน้อย จังหวัดแม่ฮ่องสอน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาทักษะการอ่านคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย 2) เพื่อเปรียบเทียบการอ่านคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน โดยใช้แบบฝึกทักษะการอ่าน ซึ่งมีกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 18 คน ใช้วิธีการแบบเลือกเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบทดสอบการอ่านคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย แบบฝึกการคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย แบบทดสอบก่อนเรียน-หลังเรียน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย (𝑥̅) ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่าสถิติ t-test และเครื่องมือมีแผนการจัดการเรียนรู้    

ผลการวิจัยพบว่า การพัฒนาทักษะการอ่านคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย ให้มีประสิทธิภาพที่สูงยิ่งขึ้นโดยก่อนเรียนและหลังเรียน นักเรียนมีการพัฒนาทักษะการอ่านร้อยละ 70.98 มีผลสัมฤทธิ์ทางการอ่านคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย โดยมีค่าเฉลี่ย (𝑥̅)   ก่อนเรียนเท่ากับ เท่ากับ 10.87 ค่าเฉลี่ยหลังเรียนเท่ากับ 24.18 ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน S.D. ก่อนและหลังเรียน เท่ากับ 5.00 และ 11.94 ตามลำดับ ค่า t ที่คํานวณได้คือ 15.14 กับค่าวิกฤตของ t ในตาราง เท่ากับ 2.13 ค่า t ที่คํานวณได้ มีค่ามากกว่าค่าวิกฤตของ t ในตาราง จึงสรุปได้ว่า นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 มีผลสัมฤทธิ์ทางการอ่านคำศัพท์พื้นฐานภาษาไทย โดยใช้แบบฝึกการอ่าน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน และมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05